نقش واسطه‌ای نمویافتگی عاطفی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و همدلی

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه‌ای نمویافتگی عاطفی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و همدلی بود. 300 دانشجو (179 دختر، 121 پسر) بر اساس روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریچی، 1994)، مقیاس نمویافتگی عاطفی (سینگ و بهارگاوا، 1974) و مقیاس همدلی (مهرابیان و اپستین، 1972) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان دادند: الف) ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده پیش‌بینی‌کننده مثبت معنادار همدلی بودند، ب) جهت‌گیری گفت‌وشنود پیش‌بینی‌کننده منفی معنادار همه مولفه‌های نمویافتگی عاطفی بود، پ) جهت‌گیری همنوایی پیش‌بینی‌کننده مثبت معنادار مولفه‌های بی‌ثباتی هیجانی و سازش‏نایافتگی اجتماعی بودند، و ت) نمویافتگی عاطفی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و همدلی، نقش واسطه‌ای مهمی ایفا می‌کند. با توجه به نقش نیرومند جهت‌گیری گفت‌وشنود در پیش‌بینی همدلی، می‎توان گفت آموزش و ارتقای جهت‌گیری گفت‌وشنود در خانواده‌ها به افزایش نمویافتگی عاطفی و رفتارهای همدلانه منجر می‌شود. 

The Mediating Role of Emotional Maturity in the Relationship between Family Communication Patterns and Empathy

 This study aimed to investigate the mediating role of emotional maturity in the relationship between family communication patterns and empathy. Three hundred students (179 females, 121 males) were selected by multistage random cluster sling method .The participants completed the Family Communication Patterns  Questionnaire (Fitzpatrick Ritchie, 1994), the Emotional Maturity Scale (Singh Bhargava, 1974), and the Empathy Scale (Mehrabian Epstein, 1972). The results of simultaneous multiple regression indicated that: a) dimensions of family communication patterns were the positive and significant predictor of empathy, b) the conversation orientation was negative and significant predictor of all components of emotional maturity, c) the conformity orientation was positive and significant predictor of emotional instability and social maladjustment, and d) the emotional maturity partially mediated the relationship between family communication patterns and empathy. Given the strong role of the conversation orientation in predicting empathy, it is argued that educating and promoting conversation orientation may increase the emotional maturity and empathic behavior in families.