اثربخشی درمان گروهی مدیریت تنیدگی بر اضطراب دوران بارداری و پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر آموزش مدیریت تنیدگی شناختی‎ـ‎رفتاری بر میزان اضطراب دوره بارداری و پارامتر‎های فیزیولوژیک نوزادان بود .این مطالعه به روش شبه‎‎تجربی و با استفاده از طرح پیش‌آزمون‎ـ‎پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. 30 نفر از زنان باردار نخست‌زا که به مراکز بهداشتی درمانی کرمان مراجعه کرده بودند به روش نمونه‌برداری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وگواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 12 جلسه، تحت آموزش مدیریت تنیدگی شناختی‌ـ‌رفتاری قرار گرفت. ابزارهای مورد سنجش، پرسشنامه اضطراب بارداری (raq، وندنبرگ، 1990) و پارامتر‌های فیزیولوژیک نوزادان (وزن، قد، اندازه دور سر و نمره آپگار) بود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان دادند میانگین نمره‌های اضطراب گروه آزمایش در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون و همچنین نسبت به گروه گواه کاهش معناداری یافت. به عبارت دیگر، آموزش مدیریت تنیدگی شناختی‎ـ‎رفتاری، اضطراب دوره بارداری را به میزان قابل توجهی کاهش داد. همچنین نتایج نشان دادند بین پارامتر‎های فیزیولوژیک نوزادان دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. بنابراین، می‌توان برای بهبود سلامت روانی دوره بارداری از درمانگری‌های روان‌شناختی مانند مدیریت تنیدگی به شیوه شناختی-رفتاری در مراکز بهداشتی درمانی استفاده کرد.