اثربخشی مداخله شناختی‌ـ‌ رفتاری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی اختیاری

این پژوهش به منظور تعیین میزان اثربخشی درمان شناختی‌‌‌ـ‌‌رفتاری در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی‎اختیاری انجام شده است. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه گواه بود. از میان 62 فرد مبتلا به اختلال وسواس‌‌‌ بی‎اختیاری مراجعه‌کننده به کلینیک، 10 نفر به گروه آزمایش و 10 نفر به گروه گواه اختصاص یافتند. مداخله‌ شناختی‌ـ‌رفتاری برای گروه آزمایش انجام و سپس بیماران توسط سیاهه وسواس بی‎اختیاری مادزلی (هاجسون و راچمن، 1977) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند میانگین نمره‎های وسواس در گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه گواه کاهش یافته است و از نمره خرده مقیاس شدّت نشانه‌ها در طول درمان کاسته شد (01/0(p < . بدین ترتیب می‌توان دریافت درمان شناختی‌ـ‌رفتاری در کاهش نشانه‎های بیماران مبتلا به اختلال وسواس بی‎اختیاری موثر است.