حافظه تاریخچه شخصی و طرحواره‏های اولیه در کودکان آزاردیده: پیش‌بینی کیفیت زندگی

هدف پژوهش حاضر مقایسه کودکان آزاردیده و آزارندیده در حافظه تاریخچه شخصی، طرحواره های کودکی، کیفیت زندگی و پیش بینی کیفیت زندگی آنها بود. 50 کودک 8 تا 12 سال دختر و پسر که به گزارش معلمان به عنوان کودکانی معرفی شدند که توسط اعضای خانواده مورد سو رفتار جسمی واقع می شدند و 50 کودک آزارندیده به روش نمونه‎برداری دردسترس از منطقه 16 شهر تهران انتخاب شدند و به دو گروه 25 نفری ایرانی و افغانی تقسیم شدند و به تکلیف حافظه تاریخچه شخصی (ویلیامز و برادبنت، 1986)، سیاهه طرحواره کودکان (ریجکبوار و دبو، 2009) و پرسشنامه غربالگری کودکان (طرح سلامت اروپا، 2004) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از خی دو چندمتغیری، t مستقل و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان دادند آزاردیدگی به طور کلی با نوع خاطره‏های مطرح‎شده توسط کودکان مرتبط نیست، هرچند با تعداد بیشتر خاطره‏های عام در واژه های مثبت و خنثی همراه بود. همچنین، نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار دو گروه در طرحواره ها و کیفیت زندگی و نیز امکان پیش بینی کیفیت زندگی از طریق طرحواره ها بود. بر مبنای نتایج به دست آمده، می توان با بررسی طرحواره‏ها، در جهت شناسایی کودکان در معرض خطر و کنترل شرایط زندگی آنها اقدام کرد.