>
Fa   |   Ar   |   En
   رابطه تاب‌آوری و خودپنداشت با خودکارآمدی معلولان جسمی دختر: نقش واسطه ای خلاقیت  
   
نویسنده گیلک ملیحه ,زاده‌محمدی علی ,باقری فریبرز
منبع روان شناسي تحولي روان شناسان ايراني - 1392 - دوره : 9 - شماره : 35 - صفحه:307 -315
چکیده    پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش پیش بینی کنندگی تاب‌آوری و خودپنداشت با میانجی گری خلاقیت بر میزان خودکارآمدی معلولان جسمی دختر 15 سال به بالای شهرستان گرگان در سال 1390 انجام شد. 71 نفر به مقیاس تاب‌آوری کانر- دیویدسون (2003)، آزمون خودپنداشت راجرز (1951)، پرسشنامه خلاقیت عابدی (1371) و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر (1982) پاسخ دادند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان دادند که اثر غیر مستقیم تاب‌آوری و خودپنداشت با میانجی گری خلاقیت در بعد سیالی و ابتکار معنا دار و اثر تاب‌آوری بر خودکارآمدی از طریق خلاقیت در بعد انعطاف‌پذیری معنا دار نیست. همچنین اثر خودپنداشت بر خودکارآمدی به واسطه خلاقیت در بعد انعطاف‌پذیری معنا دار و اثر تاب‌آوری و خودپنداشت بر خودکارآمدی به واسطه خلاقیت در بعد بسط، معنادار به دست نیامد. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که ابعاد سیالی و ابتکار، میانجی رابطه تاب‌آوری و خودکارآمدی و ابعاد سیالــی، ابتکار و انعطاف‎پذیری، میانجی رابطه خودپنداشت با خودکارآمدی هستند.
کلیدواژه تاب‌آوری ,خودپنداشت ,خلاقیت ,خودکارآمدی ,معلولان جسمی ,resiliency ,self-concept ,creativity ,self-efficacy ,handicapped
آدرس کارشناس ارشد روان‌شناسی عمومی, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved