بازخورد جوانان ایرانی به ازدواج: یافته‎های یک پیمایش ملّی

در این مقاله یافته‎های یک پیمایش ملّی درمورد بازخورد جوانان ایرانی به ارزش‎های ازدواج، بازبینی شده است. در پیمایش 2680 مرد و زن دانش‎آموز و دانشجو از چهار مرکز استان (تهران، تبریز، زاهدان و سنندج) مشارکت داشتند. و زمینه‎یاب ارز‎ش‎های ازدواج (دلخموش، 1386) را که ملهم از نظریه ارزش‎های فرهنگی شوارتز (شوارتز و راس، 1995) است، تکمیل کردند. برای مقایسه گروه‎ها در پاسخ به مواد زمینه‎یاب از آزمون‎های نامتریک بهره‎گرفته شد. یافته‎ها حاکی از آن بود که مثبت‎ترین بازخوردها به موضوع‎های ازدواج، مبتنی است بر ارزش‎های خودپیروی و برابرنگری، و منفی‎ترین بازخوردها به موضوع‎هایی اظهار شده‎اند، که ارزش‎های محاط‎شدگی در ازدواج را پاس می‎دارند. با این وجود، نمی‎توان سوگیری جوانان به ارزش‎های خودپیرو و برابرنگر را به تمام موضوع‎های ازدواج تسری داد. این بدین معناست که به‎رغم روی‎آورد غیرسنتی‎تر جوانان به ازدواج، ارزش‎های خودپیرو به منزله توجیهات مشروع رفتار زناشویی، هنوز وسیعاً مورد پذیرش قرار نگرفته‌اند. همچنین، تفاوت‎های بازخورد گروه‎ها به ارزش‎های ازدواج، بر اساس ماهیت توسعه اجتماعی‎ـ‎اقتصادی ایران و تاثیر متفاوت آن بر ارزش‎های سنتی گروه‎ها تبیین شد.