پذیرش همسر و سازش‌یافتگی روان‌شناختی زنان: نقش تعدیل‌کننده پذیرش والدین

هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت نقش تعدیل‌کننده ادراک پذیرش والدینی در رابطه با پذیرش همسر و پیامدهای روان‎شناختی آن بود. 120 دانشجوی زن متاهل از دانشگاه‏های تهران انتخاب و پرسشنامه‏های پذیرش‌ـ‌طرد و کنترل شریک صمیمی (روهنر و خالق، 2005)، پذیرش‌ـ‌طرد و کنترل والدینی (نسخه مادر و پدر؛ روهنر و خالق، 2005) و ارزیابی شخصیت (روهنر و خالق، 2005) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان دادند که پذیرش ـ طرد و کنترل مادر، پدر و همسر هرکدام به شکل مستقل سازش‏یافتگی روان‎شناختی را به طور معنادار پیش‌بینی می‏کنند، اما صرفاً پذیرش‌ـ‌طرد پدر و همسر و کنترل پدر پس از کنترل متغیرهای دیگر قادر به پیش‌بینی معنادار سازش‏یافتگی روان‎شناختی در زنان بودند. همچنین، کنترل مادر و همسر بیش از پذیرش و طرد از سوی آنها قادر به پیش‌بینی معنادار سازش‏یافتگی روان‎شناختی زنان نبود. به طور کلی، یافته‌ها حاکی از آن بودند که هرچند نقش والدین در سازش‏یافتگی روان‎شناختی زنان معنادار است اما پذیرش همسر می‏تواند تاثیر نقش آنها، به ویژه مادر را تعدیل کند. بنابراین، تجربه‏های آتی فرد می‏توانند تاثیر ادراک پذیرش و طرد والدینی را تغییر دهند