ارزیابی تحولی کیفیت روابط دوستی نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی تحولی کیفیت ارتباط نوجوانان با دوستان هم‌جنس و غیر هم جنس بود. براساس روش نمونه برداری دردسترس، 182 دانش آموز نوجوان دختر و پسر 13، 15 و 17 ساله ساکن شهر تهران که در سال تحصیلی 90 ـ 89 مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شدند و کیفیت رابطه آنها با دوستان هم جنس و غیر هم جنس با سیاهه شبکه روابط (فورمن و بارمستر، 1985) مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند عاملی و تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که برای دختران مهم ترین ابعاد کیفیت رابطه گزارش شده با دوست هم جنس، عاطفه و خودافشاگری و با دوست غیر هم جنس، عاطفه و همنشینی بود. برای پسران نیز مهم‌ترین ابعاد کیفیت رابطه با دوست هم جنس، همنشینی و حمایت ورزی و با دوست غیر هم جنس، عاطفه و حمایت‌ورزی بود. در هر دو گروه ، کیفیت رابطه با دوستان هم جنس تحت تاثیر سن و جنس قرار داشت اما درمورد ارتباط با دوست غیر هم جنس اثر سن معنادار نبود. افزون بر آن، نتایج نشان دادند که کیفیت رابطه نوجوانان فاقد دوست غیر هم‌جنس با پدر، بهتر از همتاهای دارای دوست غیر‌همجنس بود.