مدل سازش یافتگی تحصیلی مبتنی بر احساس تعلق به مدرسه با نقش واسطه گری پایستگی تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی مدل سازش یافتگی تحصیلی مبتنی بر احساس تعلق به مدرسه با نقش واسطه ای پایستگی تحصیلی دانش آموزان دورۀ دوم متوسطۀ استان یزد بود. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعۀ آماری دانش آموزان مقطع دورۀ دوم متوسطۀ استان یزد در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از طریق روش نمونه برداری خوشه ای چندمرحله ای، 420 دانش آموز (223 پسر و 197 دختر) انتخاب شدند و به پرسشنامه های احساس تعلق به مدرسه (بری، بیتی و وات، 2004)، سازش یافتگی تحصیلی (سینها و سینک، 1993) و پایستگی تحصیلی (مارتین و مارش، 2008) پاسخ دادند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد مدل نهایی از برازش مطلوبی برخوردار است. نتایج نشان داد احساس تعلق به مدرسه م ی تواند پایستگی تحصیلی و سازش یافتگی تحصیلی دانش آموزان و پایستگی تحصیلی می تواند سازش یافتگی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند. هم چنین احساس تعلق به مدرسه از طریق نقش واسطه ای پایستگی تحصیلی بر سازش یافتگی تحصیلی اثر غیرمستقیم داشت. با توجه به اینکه احساس تعلق به مدرسه و پایستگی تحصیلی از پیش بینی کننده های سازش یافتگی تحصیلی هستند، بنابراین می توان با افزایش احساس تعلق به مدرسه و پایستگی تحصیلی دانش آموزان، با سازش نایافتگی تحصیلی مقابله کرد و سازش یافتگی تحصیلی دانش آموزان را در مدارس افزایش داد.

investigating the of academic adjustment model based on the sense of belonging to school, the mediatory role of academic buoyancy in students of secondary school in yazd province.

the aim of the present study was to investigating the academic adjustment model based on the sense of belonging to school with the mediating role of academic buoyancy of second year high school students in yazd province. the research was descriptive and of correlation and structural equations type. the statistical population of the research was all students of the second year of high school in yazd province in the academic year of 1401-1402. through the multi-stage cluster sampling method, 420 students (223 boys and 197 girls) were selected and they were asked the questionnaires of the sense of belonging to the school (berry et al., 2004), academic adjustment (sinha sink, 1993), academic buoyancy (artin marsh, 2008) answered. in order to analyze the model, structural equation modeling was used. the results showed that the final model has a good fit and also the sense of belonging to school can predict the academic adjustment and academic adjustment of the students, and the academic buoyancy is able to predict the academic adjustment of the students, also the sense of belonging to the school through the mediating role of academic buoyancy it has indirectly affected academic adjustment. considering that the sense of belonging to school and academic buoyancy are predictors of academic adjustment, therefore, by increasing the sense of belonging to school and academic buoyancy of students, it is possible to deal with academic inconsistency and increase the academic adjustment of students in schools.