نقش واسطه ای استحکام من در رابطۀ بین کیفیت خواب با علائم روان ‌تنی

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه ای استحکام من در رابطۀ بین کیفیت خواب و علائم روان تنی بود. از بین دانش آموزان دختر هنرستانی در سال تحصیلی 1402-1401، 300 نفر با روش نمونه برداری در دسترس انتخاب شدند و شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ (بایس، رینولدز، مانک، برمن و کاپفر، 1989)، پرسشنامۀ علائم روان تنی (لاکورت، هانتوین و دورنن، 2013) و پرسشنامۀ استحکام من (بشارت، 2017) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد بین علائم روان تنی و کیفیت خواب رابطۀ مثبت معنادار، بین کیفیت خواب و استحکام من رابطۀ منفی معنادار و بین علائم روان تنی و استحکام من رابطۀ منفی معنادار وجود دارد. هم چنین، استحکام من در رابطۀ بین کیفیت خواب و علائم روان تنی نقش واسطه ای ایفا می کند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت رابطۀ بین کیفیت خواب و علائم روان تنی، خطی و یک بُعدی نیست و استحکام من می تواند در رابطۀ بین آن ها نقش واسطه ای ایفا کند.

investigating the mediating role of ego-strength in the relationship between sleep quality and psychosomatic symptoms

the aim of the present study was to investigate the mediating role of ego-strength in the relationship between sleep quality and psychoso- matic symptoms. among the female students of the conservatory in the academic year of 1401-1402, 300 persons were selected using the available sampling method. participants completed the pittsburg sleep quality index (psqi; buysse, reynolds, monk, berman, kupfer, 1989), psychosomatic symptoms questionnaire (psq-39; lacourt, houtveen doornen, 2013) and ego-strength scale (ess; besharat, 2016). results showed there is a significant positive relationship between sleep quality and psychosomatic symptoms and both sleep quality and psychosomatic symptoms have a significant negative correlation with ego strength. results also revealed that ego-strength mediated the relation- ship between sleep quality and psychosomatic symptoms.