وارسی بازنمایی های “ خود- موضوع” والدین در فرهنگ ایرانی

هدف این پژوهش، وارسی الگوهای شاخص روابط موضوعی والدین ایرانی، برمبنای دیدگاه روابط موضوعی بود. در این پژوهش کیفی، ارزیابی با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، در مورد 15 نفر انجام شد. داده‌ها با استفاده از مصاحبه بالینی جمع‌آوری و با روش تحلیل بن‌مایه تحلیل شد. برای تأیید دقت و صحت داده‌ها از چهار معیار قابلیت اعتبار، قابلیت اطمینان، قابلیت تأییدپذیری و قابلیت انتقال و روش سه‌سویه‌سازی استفاده شد. با تحلیل داده‌ها سه بن‌مایه فراگیر خود، دیگری و ارتباط (6 بن‌مایۀ سازماندهنده و 33 بنمایۀ پایه) به‌دست آمد. بنمایه‌های فراگیر براساس دیدگاه روابط موضوعی که تأکید دارد تجارب فرد با نخستین مراقبان در دوران کودکی درونی شده است و در روابط بعدی فرد تکرار می‌شوند، قابل تبیین هستند و والدین، در رابطۀ با فرزندانشان این تجارب را به صورت ناهشیار تکرار می‌کنند. یافته‌های این پژوهش بر این تأکید دارند که تعارض‌های والدین با فرزندانشان را نمی‌توان صرفاً براساس روابط کنونی آنها تببین کرد و ریشۀ این مشکلات را باید در بازنمایی‌های«خود- موضوع» ردیابی کرد.

the assessment of self-object representations of parents in iranian culture

the purpose of this study was to examine the patterns of object relationships index of iranian parents, based on the perspective of object relationships. in this qualitative research, the evaluation was performed on 15 people considering the inclusion and exclusion criteria. data were collected using clinical interviews and analyzed by thematic analysis. to prove the validity and accuracy of the data, four criteria of credibility, dependability, confirmability, transferability, and triangulation method were used. by analyzing the data, three comprehensive themes of self, other, and communication (6 organizer themes and 33 basic themes) were ob- tained. the obtained comprehensive themes can be explained based on the object relationship perspective, which emphasizes that the individual’s experiences with the first caregivers are internalized in childhood and are repeated in the individual’s subsequent relation- ships. in other words, parents unconsciously repeat these experiences in relation to their children. the findings of this study emphasize that parents’ conflicts with their children cannot be explained solely on the basis of their current relationships, and the root of these problems should be traced to self-subject representations.