اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریۀ عقلانی، هیجانی، رفتاری بر خشم و حساسیت به طرد

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریۀ عقلانی، هیجانی، رفتاری بر کاهش خشم و حساسیت به طرد بود. روش این پژوهش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و دورۀ پیگیری یک‌ماهه و جامعۀ آماری این پژوهش زنان شاغل شهر تهران بود. 30 نفر به شکل داوطلب انتخاب و پرسشنامۀ حساسیت به طرد (داونی و فلدمن، 1996) و فرم‌کوتاه سیاهۀ خشم (نواکو، 1975) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که آموزش گروهی مبتنی بر نظریۀ عقلانی، هیجانی، رفتاری بهطور قابل‌ملاحظه‌ای حساسیت به طرد و خشم را در گروه آزمایش کاهش داده و این اثر در مرحلۀ پیگیری نیز ثابت باقی مانده است. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان دریافت این آموزش می‌توان برای زنان با مشکلات حساسیت به طرد بالا و خشم سودمند باشد.

the effectiveness of group training based on rational, emotive, behavioral theory on anger and rejection sensitivity

the aim of the present study was to investigate the effectiveness of group training based on rational, emotive, behavioral theory on reducing anger and rejection sensitivity in working women. this study was a pseudo-experimental pretest-posttest design with control group and one month follow-up period. the statistical population of this research included working women in tehran whom 30 were selected as available. the instruments of research included rejection sensitivity questionnaire (downy feld- man, 1996) and novaco anger inventory - short form (novaco, 1975). the statistical methods used for data analysis were analysis of covariance and analysis of variance with repeated measures. results showed that group training based on rational, emotive, behavioral theory has significantly reduced the anger and rejection sensitivity in the experimental group and this effect has remained steady in the follow-up phase. according to the research results, it could be an appropriate intervention for working women with anger and high rejection sensitivity problems.