رابطه تاب‌آوری تحصیلی و ارزیابی‌‌های شناختی با خودناتوان‌‌سازی تحصیلی: نقش واسطه‌‌ای هیجان‎های پیشرفت

این پژوهش با هدف آزمون نقش واسطه‌‌ای هیجان‎های پیشرفت در رابطه تاب‌‌آوری تحصیلی و ارزیابی‌‌های شناختی با خودناتوان‌‌سازی تحصیلی در دانشجویان انجام شد. 300 دانشجوی مقطع کارشناسی (128 مرد، 172 زن) با روش نمونه‌‌برداری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس تاب‌‌آوری تحصیلی (ars؛ مارتین و مارش، 2006)، نسخه تجدیدنظرشده مقیاس ارزیابی تنیدگی (samr؛ رویلی، رویسچ، جاریکا و واگن، 2005)، نسخه کوتاه پرسشنامه هیجان‎های پیشرفت (پکران، گوئتز و پری، 2005) و مقیاس خودناتوان‌‌سازی تحصیلی (ass؛ میگلی، آرانکومار و آردن، 1996) پاسخ دادند. به منظور آزمون روابط ساختاری بین منابع اطلاعاتی چندگانه در مدل‌‌ مفروض از روش آماری مدل‌‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل مفروض واسطه‌‌مندی نسبی هیجان‎های پیشرفت مثبت و منفی در رابطه بین تاب‌‌آوری تحصیلی و ارزیابی‌‌های شناختی با خودناتوان‌‌سازی تحصیلی برازش مطلوب دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در مدل مفروض، همه وزن‌‌های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادارند و درنهایت، 59 درصد از واریانس نمره‎های خودناتوان‌‌سازی تحصیلی از طریق متغیرهای تاب‌‌آوری تحصیلی، ارزیابی‌‌های شناختی و هیجان‎های پیشرفت مثبت و منفی تبیین شد.