نقش میانجی عدالت سازمانی در تبیین ارتباط بین سبک رهبری اخلاقی مدیران دانشگاهی و سکوت سازمانی کارکنان

پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش میانجی عدالت سازمانی در ارتباط بین سبک رهبری اخلاقی مدیران و سکوت سازمانی کارکنان انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی با تاکید بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه کارکنان اداری و آموزشی پردیس و دانشکده های دانشگاه تهران در سال تحصیلی 94 1395 بودند که بر اساس آخرین آمار و اطلاعات موجود 1419 (618 مرد و 801 زن) نفر اعلام شد که با استفاده از فرمول نمونه& گیری کوکران تعداد 302 نفر به& عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری طبقه& ای متناسب با حجم بود. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه رهبری اخلاقی (محقق ساخته)، سکوت سازمانی (محقق ساخته) و عدالت سازمانی(نیهوف و مورمن،1993) استفاده & شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و سازه استفاده و پایایی پرسشنامه با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ (رهبری اخلاقی 92/0، سکوت سازمانی 79/0 و عدالت سازمانی 93/0) ارزیابی شد. داده ها با آزمونهای کولموگروف اسمیرنف، تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری (sem) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین رهبری اخلاقی مدیران و سکوت سازمانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (56/0= r و 01/0>p )، بین رهبری اخلاقی مدیران و عدالت سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (73/0=r و 01/0>p)، بین عدالت سازمانی و سکوت سازمانی کارکنان رابطه منفی و معنادار وجود دارد (51/0= r و 01/0>pe) و عدالت سازمانی در رابطه بین رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی نقش واسطه ای دارد.