نقش تحقیق و توسعه و ظرفیت جذب در بهره وری کل عوامل تولید در کشورهای منتخب در حال توسعه

هدف این پژوهش بررسی تاثیرات آستانهای بالقوه در رابطه میان سرمایه انسانی، تحقیق و توسعه و بهرهوری کل عوامل تولید در منتخبی از کشورهای در حال توسعه طی دوره زمانی 2013-1996 بود. برای انجام دادن پژوهش از مدل رگرسیونی انتقال ملایم تابلویی استفاده شد. نتایج مطالعه حاکی از وجود رابطه غیرخطی بین متغیرها بود و یک مدل دو رژیمی با حد آستانهای 40/3 پیشنهاد شد. در رژیم اول متغیرهای هزینههای تحقیق و توسعه، سرمایه انسانی و حکمرانی خوب تاثیر مثبت و معنادار و متغیرهای مخارج مصرفی دولت و صادرات فناوری تاثیر منفی و معنادار بر بهرهوری کل دارند. در رژیم دوم و با گذار به سطح بالاتر سرمایه انسانی، متغیرهای هزینههای تحقیق و توسعه، سرمایه انسانی، حکمرانی خوب و مخارج مصرفی دولت تاثیر مثبت و معنادار و متغیر صادرات فناوری تاثیر منفی و معنادار بر بهرهوری کل دارند. در واقع، با گذر به سطح بالای شاخص سرمایه انسانی، مخارج مصرفی دولت تغییر علامت داده و از شدت تاثیر منفی متغیر صادرات فناوری کاسته شده، اما میزان تاثیرگذاری متغیرهای هزینههای تحقیق و توسعه، سرمایه انسانی و حکمرانی خوب افزایش داشته است. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص سرمایه انسانی بیشترین نقش را در افزایش بهره وری کل عوامل تولید دارد، لذا، توصیه میشود که سهم عمده ای از تولید ملی صرف بهبود شاخص سرمایه انسانی و هزینه های تحقیق و توسعه شود.