شناسایی ابعاد و مولفه های مدیریت توسعه علوم انسانی؛ ارائه یک مدل مفهومی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد و مولفه های مدیریت توسعه علوم انسانی، بررسی وضعیت موجود و ارائه مدلی مفهومی انجام شد. روش تحقیق ترکیبی و نوع تحقیق توصیفی پیمایشی بود و داده ها از طریق سندکاوی، مصاحبه و میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاههای استان اصفهان بودند که در بخش کیفی با رویکرد نمونه گیری هدفمند، تعداد 14 نفر و در بخش کمّی با استفاده از روش تصادفی، تعداد 245 نفر به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تعیین پایایی و اعتبار ابزار اندازه گیری نیز از آلفای کرونباخ، روایی محتوایی و همزمان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی از روش داده بنیاد و داده های کمّی از شاخصهای توصیفی، برازش و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج کلی پژوهش حاکی از آن است که مقوله محوری مطالعه حاضر مشتمل بر سه بعد و 23 مولفه است که با توجه به شرایط علّی، زمینه ای و میانجی، راهبردهایی تدوین و مدل نهایی بر اساس آن ارائه شده است.

The identification of humanities development management dimensions and components and providing a conceptual model

The present study aimed to identify the dimensions and components of humanities development management and to review the existing situation and to propose a conceptual model. A mixed design method was chosen for this study. Data was collected via text mining, interviews and field studies. Statistical population was faculty members in Isfahan province universities. Using purposive sling method, a total of 14 individuals were selected for interviews. In the quantitative section, 245 faculty members were randomly selected to participate in the study. The data were collected through semistructured interviews and researcher made questionnaire. Cronbach's alpha was used to determine the reliability and validity of measuring tool. Grounded Theory was explored for the analysis of qualitative data. For quantitative data, descriptive indicators and confirmatory factor analysis was used. The overall results indicated that the central issue of current study consisted of three dimensions and 23 components. According to causal, contextual and mediator circumstances, strategies for developing a model is presented.