مقایسه شیوه‎های بازاریابی ورزش دانشگاهی کشورهای ایران و ترکیه

ورزش به عنوان عاملی موثر در توسعه اجتماعی و اقتصادی، با اثرهای مستقیم و غیرمستقیم، نقش مهمی در اقتصاد کشورها دارد. هدف کلی این تحقیق بررسی شیوه‎های بازاریابی دانشگاهی با رویکردی تطبیقی بین دانشگاههای ایران و ترکیه بوده که علاوه بر آن، هدفهای جزیی زیر نیز مدنظر قرار گرفته است:1. بررسی تولید ناخالص داخلی و سهم صنعت ورزش؛ 2. شناخت وضعیت عرضه و تقاضای خدمات ورزش دانشگاهی؛ 3. بررسی ارتباط بین تبلیغات و بازاریابی ورزش؛ 4. تعیین شرایط مکان‎‎یابی ارایه خدمات ورزش دانشگاهی با تکیه بر جمعیت شناسی؛ 5. شناخت نقش رسانه های گروهی، تماشاگران و حامیان مالی در بازاریابی خدمات ورزشی. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی– پیمایشی است و به ‎دلیل ماهیت موضوع، جمع‎آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه، مطالعه‌ کتابخانه‎ای و مشاهده به منظور آشنایی با راهکارها و مقایسه‌ تطبیقی انجام شده است. محدوده مکانی این پژوهش کشور ترکیه و دانشگاههای حاجت تپه و قاضی است و در فاصله زمانی 30 اسفند سال 1383 تا 30 آذر 1384 انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می‎دهد که میزان تولید ناخالص داخلی بخش ورزشی در سال 1382 در کشور ایران 2482 میلیارد ریال و در کشور ترکیه رقمی معادل 2856 میلیارد ریال بوده است. تاثیرات اقتصادی مسابقات المپیک زمستانی 2010 شامل 1/4 تا 5/6 میلیارد دلار gdp،(تولید ناخالص ملی)، ایجاد هزار فرصت شغلی و 969 تا 1527 میلیون دلار مالیات برآورد شده است. در بررسی منابع درآمدزایی المپیکها از طریق عوامل تبلیغاتی مشخص شد که اولین منبع حق پخش تلویزیونی بازیها و سپس، حامیان مالی و بعد عوامل دیگر مانند فروش بلیط، دادن مجوزها، ضرب سکه و انتشار تمبر و سایر موارد است. به طور کلی، در خصوص بازاریابی ورزش دانشگاهی در ایران، در مقایسه با بازاریابی ورزش دانشگاهی ترکیه، پیشنهاد می‎شود که ایجاد و توسعه‌ صنعت ورزش، ایجاد فرصتهای شغلی در بخشهای مختلف اجتماعی از جمله آموزش، احداث اماکن، تولید پوشاک و کفش ورزشی، شبکه‎های رسانه‎ای و مطبوعات ورزشی و مسابقات و تمرینات ورزشی باشگاهها، دستجات و لیگهای حرفه‎‎ای موردتوجه و تاکید قرار گیرد.