ارایه الگویی برای اندازه گیری ارزش پولی سرمایه انسانی و برآورد آن در کشور ایران

سرمایه انسانی در رشد و توسعه اقتصادی نقشی اساسی و مهم دارد، اما به دلیل نبود آمار دقیق و مشکل بودن محاسبه آن معمولاً از متغیرهای جایگزین نظیر نرخ ثبت نام در مقاطع مختلف، متوسط سالهای تحصیل نیروی کار و..... استفاده می شود که همگی نیز فقط بخشی از سرمایه انسانی را پوشش می دهند. هدف این پژوهش برآورد ارزش پولی سرمایه انسانی در کشور ایران بود که می تواند بیشترین حجم سرمایه انسانی را شامل شود. بنابراین، چند رویکرد و روش برآورد پولی سرمایه انسانی بررسی و با توجه به محدودیتهای موجود از روش مبتنی بر درآمد استفاده شد. در این روش چند متغیر مهم مانند نرخ تنزیل، قیمت سایه، نرخ ارز و متوسط دستمزد محاسبه و برآورد شد. همچنین منابع داده ای برای متغیرهای کلیدی نیز ارایه شد. نتایج به دست آمده از محاسبات نشان دهنده رشد سالانه 2/5 درصدی ارزش پولی سرمایه انسانی طی سالهای 1339 تا 1389 بود. همچنین مشکلات موجود نظیر محاسبه نرخ ارز نیز بررسی شد.