سیاستهای اشتغالزایی کشورهای مختلف و ایران

امروزه، اکثر کشورها با مشکلات جذب نیروی انسانی آماده کار مواجه‎اند، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که بخشی از این نیروها دانش‎آموختگان دانشگاهها هستند. از این رو، دولتها انواع سیاستهای اشتغالزایی متنوع مانند سیاستهای مستقیم و غیرمستقیم فعال، سیاستهای منفعل و سیاستهای تعدیل اقتصادی را انتخاب و اجرا می‎کنند. از آنجا که کشور ما به دلیل عدم توانایی جذب دانش‎آموختگان در اقتصاد با مشکل مواجه است و در سالهای آتی نیز به صورت چالشی جدی با آن رو به رو خواهد بود، بدین منظور این مقاله با هدف انتخاب موثرترین و کاراترین برنامه‎های اشتغالزایی با تاکید بر اشتغال دانش‎آموختگان دانشگاهها تدوین و در این خصوص، تجربه کشورهای مختلف و ایران از نحوه به‎کارگیری و نتایج به دست آمده از اجرای انواع سیاستهای بازار کار بررسی شده است. همچنین، مشخص شده است که کشورهای موفق به ایجاد زمینه‌های تشویقی برای کارفرمایان ]مانند در نظر گرفتن تخفیفهای مالیاتی، ارایه خدمات مشاوره و راهنمایی، اعطای کمکهای علمی و مالی، انعطاف‎پذیری قوانین و مقررات مثل حداقل دستمزدها[ به منظور به‎کار‌گیری دانش‎‎آموختگان دانشگاهی بسیار توجه می‎کنند. در این خصوص، پیشنهاد می‌شود که در کشور برنامه‌های انعطاف‎پذیر بودن حداقل دستمزدها در استانهای مختلف، ایجاد مراکز مشاوره، ایجاد بانک اطلاعات و شبکه اطلاع رسانی در سطح استانی و کشوری برای درج نیازهای کارفرمایان و نیروی کار با پشتوانه قانونی و درنظر گرفتن تخفیفهای مالیاتی برای جذب نیروی کار جدید اجرا شوند.