رابطه استفاده اعضای هییت علمی از فناوری اطلاعات و کیفیت تدریس آنان

استفاده مناسب از فناوری اطلاعات در فرایند تدریس- یادگیری می تواند به ارتقای کیفیت تدریس و نیز دستاوردهای یادگیری بینجامد. استفاده از فناوری اطلاعات در کلاس درس حالتهای مختلفی را شامل می شود که می توان آنها را بر روی یک طیف قرار داد. به طوری که یک سوی آن به کار بردن پاورپوینت و در سوی دیگر، استفاده از سیستم های یادگیری الکترونیکی آمیخته قرار داشته باشد. در این صورت تمام حالتهای یادشده ممکن است به بهبود کیفیت تدریس و نیز ارتقای یادگیری نینجامد. از این رو، سوالی که مطرح می شود این است که آیا در یک موقعیت معین استفاده از فناوری اطلاعات همراه با ارتقای کیفیت تدریس و یادگیری بوده است؟ پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان استفاده اعضای هییت علمی از فناوری اطلاعات و کیفیت تدریس آنان در دانشکده های روانشناسی و علوم تربیتی و علوم اجتماعی دانشگاه تهران انجام شد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به شیوه همبستگی و حجم نمونه شامل 30 نفر از اعضای هییت علمی دو دانشکده دانشگاه تهران بود. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه استفاده از فناوری اطلاعات و پرسشنامه کیفیت تدریس گردآوری، تنظیم و سپس، با روش همبستگی اسپیرمن تحلیل شدند. قابلیت اعتماد پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اول 87/0 و برای پرسشنامه دوم 90/0 به دست آمد و طبق نظر متخصصان هر دو پرسشنامه از روایی محتوایی قابل قبولی برخوردار بودند. نتایج نشان داد که اعضای هییت علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی و دانشکده علوم اجتماعی از نظر میزان استفاده از فناوری اطلاعات در فرایند تدریس- یادگیری در سطح مطلوب و از نظر کیفیت تدریس در سطح نسبتاً مطلوبی قرار دارند و بین میزان استفاده اعضای هییت علمی از فناوری اطلاعات و کیفیت تدریس آنان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد شد برای استفاده به روز اعضای هییت علمی از فناوری اطلاعات آموزشهایی در این زمینه به طور مستمر صورت گیرد تا آنها بتوانند با آخرین یافته ها در این زمینه آشنا شوند. همچنین، کارگاههای آموزشی روش تدریس برگزار شود و از اعضای هییت علمی موفق در تدریس برای ارایه تجربه های موفق خود دعوت به عمل آید.