نقش مهارتهای کلیدی در شکل گیری قابلیت اشتغال دانشجویان

امروزه، تامین شغل مناسب و پایدار برای دانش آموختگان یکی از نگرانیهای اصلی نظام آموزش عالی هر کشوری است. موضوع قابلیت اشتغال به عنوان راهکاری نوین در سیاستگذاری و هدایت فرایندهای مرتبط در این خصوص مطرح شده است. هدف این پژوهش رتبه بندی نقش مهارتهای کلیدی منتقل شده به واسطه محتوای برنامه درسی در شکل گیری قابلیت اشتغال میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های کشاورزی دانشگاه تهران بود که به روش توصیفی همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (1491 نفر) بودند که از میان آنها به صورت تصادفی و با رعایت انتساب متناسب 310 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای با قسمتهای مختلف برای اندازه گیری سازه های مورد مطالعه بود. روایی پرسشنامه بر اساس نظر جمعی از استادان رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و به روش روایی صوری تایید شد. برای بررسی پایایی نیز از مقدار آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار 81/0 نشان داد پایایی مناسبی برای ابزار وجود دارد. به منظور داده پردازی از تحلیل عاملی مرتبه دوم و به روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که در شکل گیری قابلیت اشتغال هر سه بعد مورد مطالعه نقش معناداری دارد و اهمیت کسب مهارت توسعه کسب و کار بیشتر از دو مهارت توسعه فردی و مهارت آکادمیک است. لذا، توجه به محتوای برنامه درسی به گونه ای که سبب ایجاد مهارتهای توسعه کسب و کار بیشتر شود، از مهم ترین اولویتهای ایجاد کیفیت در آموزش عالی کشاورزی کشور می تواند باشد.