تبیین مولفه های یادگیری سازمانی در موسسات آموزش عالی کشاورزی (مطالعه موردی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران)

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی سطح یادگیری سازمانی و تبیین مولفه های آن انجام شده است. برای دستیابی به این هدف مجموعه‌ای از سه بعد ویژگیهای یک سازمان یادگیری محور، انواع یادگیری و فرایند یادگیری سازمانی بررسی شد. داده های تحقیق به وسیله 93 نفر از اعضای هییت علمی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با روش نمونه گیری سیستماتیک تصادفی به دست آمد. ابزار تحقیق پرسشنامه بود و از تحلیل عاملی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق بالا بودن سطح یادگیری سازمانی را در نمونه مورد مطالعه نشان می‌دهد. همچنین، یافته‌های تحقیق نشان داد که یادگیری فردی؛ یعنی توانمندسازی اعضای هییت علمی به جانب دیدگاه مشترک، پاسخگویی و آگاه سازی بیرونی بیشترین نقش را در تبیین واریانس و سطح یادگیری سازمانی دارند و یادگیری تیمی و سازمانی در اولویتهای بعد قرار دارند. با استفاده از این نتایج تشویق و حمایت از فعالیتهای تیمی و گروهی در چارچوب اجرای تحقیقات و پروژه های تیمی، ایجاد شبکه های علمی–تحقیقی، محلی، ملی و بین المللی از بهترین راهکارها برای ارتقای یادگیری زایشی، بازخوردی و عملی یا به عبارتی، یادگیری تیمی و سازمانی است.