ارایه الگویی ساختاری برای رابطه خودکارآمدی، شایستگیها و تعهد سازمانی اعضای هییت علمی با کیفیت تدریس آنان

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی، شایستگیها و تعهد سازمانی اعضای هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با کیفیت تدریس آنان بود. جامعه آماری شامل 2181 نفر از اعضای هییت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک بودند که از بین آنها با روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای طبقه ای تعداد 436 نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخته سنجش کیفیت تدریس با 27 عبارت در مقیاس لیکرت و آلفای کرونباخ 861/0، پرسشنامه تعهد سازمانی مه یر و آلن و پرسشنامه خودکارآمدی معلمان شوارتزر و همکاران و پرسشنامه محقق ساخته سنجش شایستگیهای استادان با 13 عبارت و ضریب آلفای کرونباخ 866/0 بود. در این پژوهش برای مشخص کردن سهم عوامل خودکارآمدی، شایستگیها و تعهد سازمانی استادان بر کیفیت تدریس از مدلسازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی با ضریب 28/0، تعهد سازمانی با ضریب 23/0 و شایستگیهای استادان با ضریب 32/0 به صورت مستقیم رابطه مثبت و معناداری باکیفیت تدریس دارند. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین تعهد سازمانی و خودکارآمدی آنان با ضریب 17/0، خودکارآمدی و شایستگیها با ضریب 36/0 و تعهد سازمانی و شایستگیها با ضریب 15/0 بود.