بررسی رابطه بین کاربست مولفه‌های سازمان یادگیرنده و کیفیت زندگی کاری اعضای هییت علمی دانشگاهها

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین به کارگیری مولفه‌های سازمان یادگیرنده (قابلیتهای شخصی، مدلهای ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی و تفکر سیستمی) و کیفیت زندگی کاری اعضای هییت علمی دانشگاههای آزاد اسلامی غرب استان مازندران بود. روش پیمایشی از نوع همبستگی برای این پژوهش انتخاب شد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هییت علمی تمام وقت دانشگاههای آزاد اسلامی غرب استان مازندران بود که از این تعداد 214 نفر از طریق نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای به طور تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق دو پرسشنامه محقق ساخته از جمله پرسشنامه سازمان یادگیرنده شامل 30 سوال و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری شامل 32 سوال برای تولید داده استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سازمان یادگیرده معادل 81/0 و ضریب آلفای پرسشنامه کیفیت زندگی کاری معادل 84/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل چندگانه، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین کاربست مولفه‌های سازمان یادگیرنده و کیفیت زندگی کاری اعضای هییت علمی رابطه معنا‌دار وجود دارد. بین مولفه‌های سازمان یادگیرنده (قابلیتهای شخصی، مدلهای ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی و تفکر سیستمی) با کیفیت زندگی کاری اعضای هییت علمی رابطه معنا‌دار وجود دارد. میان مولفه‌های سازمان یادگیرنده، مولفه مدلهای ذهنی می‌توانند بهترین پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی کاری اعضای هییت علمی باشند.