مطالعه کیفی مقبولیت مدارک تحصیلی مجازی میان متخصصان امور استخدامی در بخش دولتی

پذیرش مدارک تحصیلی مجازی توسط متخصصان امور استخدامی منابع انسانی در سازمان ها یکی از مسائل مهم است. این پژوهش کیفی بر اساس دیدگاه ها و سوگیری های متخصصان امور استخدامی در خصوص آموزش مجازی در مقایسه با آموزش سنتی صورت گرفت. اطلاعات از طریق مصاحبه های تلفنی نیمه ساختاری با 18 متخصص امور استخدامی منابع انسانی در بخش دولتی جمع آوری و به روش تحلیل تم کدگذاری و سپس برای یافتن مفاهیم مرتبط با پذیرش مدارک تحصیلی مجازی تحلیل شد. از نظر بیشتر پاسخ دهندگان آموزش مجازی و سنتی در دانشگاه های معتبر از مقبولیت یکسانی برخوردارند. نبود تعاملات اجتماعی در آموزش مجازی و اعتبار برخی از دانشگاه های آموزشی خاص از موارد نگران کننده از نظر متخصصان امور استخدامی بودند. نتایج نشان داد که دیدگاه ها درباره آموزش مجازی به سمت دیدگاهی مثبت تر در حال تغییر است. پیشنهاد می شود که دانشجویان کلاس های آموزش مجازی به مشارکت در فعالیت های اجتماعی خارج از کلاس درس بپردازند تا نبود تعامل اجتماعی در کلاس های آموزشی مجازی جبران شود. دانشگاه های دارای آموزش مجازی نیز باید به کسب یا حفظ اعتبار خود توجه کنند و درصدد افزایش اعتبار مدارک علمی خود برای مقبولیت میان متخصصان امور استخدامی باشند. 

Qualitative study of the acceptability of virtual educational qualifications among recruitment specialists’ affairs in the public sector

Acceptance of virtual educational qualifications by human resources recruitment specialists’ affairs in organizations is one of the important issues. This qualitative study focuses on the views and biases of recruitment experts towards virtual education (online) in comparison with traditional (facetoface) education. The method of data collection was semistructured telephone interviews with 18 human resource recruitment specialists in the public sector. The obtained information was coded by theme analysis method and then analyzed to find concepts related to the acceptance of virtual educational documents. The majority of respondents believed that online and traditional education in reputable universities are equally acceptable. Lack of social interactions in online education and the credibility of some particular teaching universities were among the concerns of recruitment specialists. The results showed that attitudes about elearning are changing towards a more positive one. It is suggested that students in virtual educational classes participate in social activities outside the classroom to compensate for the lack of social interaction in virtual educational classes. Uuniversities with virtual education should also gain or maintain their credibility and seek to increase the credibility of their academic credentials for acceptance among recruitment specialists’ affairs.