یادگیری کندوکاومحور؛ الگویی برای ارتقای علوم انسانی در آموزش عالی ایران

علوم انسانی در کشور ایران با چالش‌های مهمی مواجه است که چالش بیکاری دانش‌آموختگان، چالش از آن خود سازی (بومی‌سازی)، چالش چرایی حضور در کلاس درس و چالش پایان‌نامه‌ها، رساله‌ها و مقاله‌های بدون مسئله از مهم‌ترین این چالش‌هاست. نظریه‌پردازان در مواجهه با این چالش‌ها راه حل‌های متفاوتی را مطرح کرده اند. در این مطالعه با روش تحلیل فلسفی ابتدا وضعیت مسئله‌زای آموزش علوم انسانی در دانشگاه‌ها تحلیل و با شیوه‌ای تقلیل‌گرایانه و با استفاده از دلایل ناظر به نقش آموزش سنتی حافظه‌محور در ایجاد این چالش‌ها تبیین شد. سپس، نشان داده شد که در پارادایم تاملی، آموزش چگونه به یادگیری تحول می‌یابد و این تحول چگونه می‌تواند در رفع چالش‌های علوم انسانی موثر باشد. پارادایم یادگیری تاملی مشتمل بر الگوهای متفاوتی است که این مطالعه، با توجه به آنکه دلیل اصلی چالش‌های پیشگفته در علوم انسانی ضعف و نبود مهارت‌های منطقی فلسفی دانش‌آموختگان است، بر یادگیری کندوکاومحور متمرکز است. یادگیری کندوکاومحور جست‌وجویی خودجهت‌ده و پرسش‌محور در پی فهم و مطالعه‌ای دربارۀ پرسش، موضوع، مسئله یا ایده‌ای ارزشمند است. یادگیری کندوکاومحور از طریق عمل کردن به دانشجویان می‌آموزد که چگونه در رشتۀ تخصصی خود فعالیت کنند. این نحوه یادگیری بازنمودی از فرایند یادگیری طبیعی آدمی است که می‌تواند در عین انتقال دانش تخصصی، مهارت‌های منطقی فلسفی، تفکر خلاقانه و تخیل همدلانه را در دانشجویان پرورش دهد و بدین ترتیب، دانش‌آموختۀ علوم انسانی می‌تواند کارکردی را که جامعه از او انتظار دارد، داشته باشد.

Inquiry-Based Learning: A Model for Improving the Humanities in Iranian Higher education

The humanities in Iran face major challenges: the challenge of graduate unemployment, the challenge of localization, the challenge of the reason for attending classroom and the challenge of dissertations and articles without identifying and structuring real problems. To resolve these challenges, different approaches have been presented by the theorists. This article analyzes the problematic status of humanities education in universities with the method of philosophical analysis , then using the reductional method to explain this status by traditional memorybased teaching. Then it shows how teaching is changed to learning in the reflective paradigm of education and how this change can be effective in resolving the challenges of the humanities. The paradigm of reflective learning also includes different models. Between these models, this article focuses on inquirybased learning, considering that believes the main cause of the challenges in the humanities is the weakness and lack of logicalphilosophical skills of graduates. Inquirybased learning is a selfdirected and questionbased search for understanding and a study of a valuable question, topic, issue, or idea. Inquirybased learning teaches students how to play their discipline by acting . This method of learning is the same natural human learning process that, while transferring specialized knowledge, cultivates logicalphilosophical skills, creative thinking, and empathetic imagination in students. Thus the humanities graduates can perform the function that society expects of them.