آموزش رشته معماری و انرژی در ایران: فرصت‌ها و چالش‌ها

رشته معماری جزو معدود رشته هایی است که حوزه های بسیار گسترده ای را در بر می گیرد. بر این اساس، برای آموزش دانشگاهی این رشته باید برنامه سنجیده و جامعی تهیه شود تا بتواند به خوبی پاسخگوی نیاز آن باشد. در سال های اخیر، با پیشرفت آموزش رشته معماری و توسعه آن به مقاطع تحصیلات تکمیلی، بحث آموزش حوزه های حمایت کننده آن مطرح و در برخی از دانشگاه ها گرایش های مجزایی از جمله معماری و انرژی تاسیس شده است. اگرچه آموزش این گرایش به سبب نیازهایی بوده که در سطح جهانی پیش آمده، اما اجرایی شدن آن در کشور ایران بدون آسیب نبوده است. در مطالعه حاضر تلاش شد تا محتوای برنامه آموزشی گرایش تحصیلات تکمیلی رشته معماری و انرژی واکاوی و فرصت ها و چالش های آن در شرایط موجود ایران تبیین شود. این موضوع می تواند مسیر برنامه دهی آینده این رشته را روشن سازد. بر این اساس، با استفاده از روش ترکیبی ابتدا در منابع مستند، ماهیت و محتوای برنامه آموزشی این رشته بررسی و مقایسه و سپس، برای فهم تجربه به دست آمده صاحبنظران در واقعیت، با اتکا بر مصاحبه های نیمه ساختار یافته، چالش ها و فرصت های موجود نقد شد. با توجه به اهداف آموزشی اولیه در تاسیس این رشته، این گونه استنباط می شود که دانش آموخته این رشته به عنوان دستیار معمار برای تامین اهداف بهره وری زیست محیطی و انرژی مهارت می یابد. حال آنکه ارزیابی نظرهای دانش آموختگان آن نشان می دهد که این هدف محقق نشده است. بر طبق یافته های پژوهش، این گونه به نظر می رسد که آموزش صحیح رشته معماری و انرژی با روش های خطی و تجزیه گرایانه مرسوم امکان پذیر نیست. لذا، حصول اهداف اساسی این رشته فقط زمانی به طور کامل فراهم می شود که زمینه و ابزارهای آموزش آن نیز تکمیل شود.

Teaching Architecture and Energy in Iran: opportunities and challenges

Architecture is one of the few disciplines that covers a wide range of fields. Accordingly, a comprehensive program should be developed for university education in this field so that it can meet its needs well. In recent years, with the advancement of architecture education and its development to graduate studies, the issue of teaching in its supporting areas has been raised. Therefore, in some universities, separate fields, including architecture and energy , have been established. Although the teaching of this field has been due to the needs that have arisen globally, its implementation in Iran has not been without harm. In the present study, an attempt was made to analyze the content of the graduate study program in the field of architecture and energy and explain its opportunities and challenges in the current situation in Iran. This could pave the way for future planning. Accordingly, using the mixed method, the nature and content of the curriculum in this field were studied and compared. Then, relying on semiconstructed interviews to understand the experience gained by the experts in reality, the existing challenges and opportunities were criticized. According to the initial educational goals in establishing this field, it is inferred that the graduate student of this field, as an assistant architect, is skilled in achieving the goals of environmental productivity and energy. However, the evaluation of the opinions of its graduates showed that this goal has not been achieved. Based on research findings, it seems that proper education in the field of architecture and energy is not possible with conventional linear and analytical methods. Therefore, achieving the basic goals of this field is provided only when the field and its teaching tools are completed.