تاثیر وضعیت اقتصادی - اجتماعی خانوار بر تقاضا برای آموزش عالی

در این مقاله به تاثیر وضعیت اقتصادی - اجتماعی خانوار بر تقاضا برای آموزش عالی در ایران پرداخته می شود. رویکرد آن شناسایی عوامل موثر بر تصمیم گیری افراد درباره ورود یا عدم ورود به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی است. مطالعات و بررسی های انجام شده درباره تقاضا برای آموزش عالی در سطح خرد، به تحلیل الگوی انتخاب افراد برای ورود یا عدم ورود به یک موسسه آموزش عالی یا تصمیم گیری خانوار برای سرمایه گذاری در تحصیلات عالی فرزندانشان دلالت دارد. از این رو الگوهایی معرفی شده اند که قادر به توصیف انتخاب افراد برای ورود به موسسات آموزش عالی باشند. بر این اساس، الگوسازی رفتار تقاضا نیازمند بهره برداری از روشهایی است که امکان توصیف و تخمین تابعی را که متغیر وابسته آن فقط دو حالت را اختیار می کند،‌ فراهم سازد. در این تحقیق از مدلهای دو وجهی (binary choice) استفاده شده است که متغیرهای آنها بر گرفته از نظریه سرمایه انسانی است. یافته های پژوهشی نشان می دهند که: 1. اگر سطح تحصیلات سرپرست خانوار دیپلم و بالاتر باشد،‌ به طور متوسط و با فرض ثبات سایر شرایط احتمال ورود فرد به دانشگاه افزایش می یابد. 2. هر چه تعداد اعضای خانوار بیشتر باشد، به طور متوسط احتمال ورود فرد به دانشگاه کمتر می شود. 3. جنسیت مذکر به طور متوسط با احتمال کمتری وارد دانشگاه می شود.4. هر چه فرد روزانه فعالیت اقتصادی بیشتری انجام دهد،‌ احتمال ورود به دانشگاه برای وی کمتر خواهد بود. 5. هر چه زیربنای محل سکونت خانوار ( نماینده طبقه اقتصادی اجتماعی) بیشتر باشد، احتمال ورود فرد به دانشگاه افزایش می یابد. 6. هر چه سن فرد بیشتر باشد،‌احتمال ادامه تحصیل وی بیشتر است. علی رغم محدودیتهای بسیار از نظر اطلاعات و داده های آماری، نتایج یاد شده در اکثر موارد با نتایج تحقیق مشابه همخوانی و تطابق دارد.