تاثیر جهتگیری و برنامه‌ریزی مسیر شغلی متنوع بر اشتغال‌پذیری دانش‌آموختگان آموزش عالی

پژوهش حاضر که به منظور تحلیل تاثیر جهتگیری و برنامه ریزی مسیر شغلی بر اشتغال پذیری دانشجویان دکتری دانشگاه لرستان انجام شد، از نظر هدف کاربردی و بر اساس نوع گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه لرستان با تعداد 400 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده 200 پرسشنامه در میان آنها توزیع شد. الگوریتم تحلیل داده ها به روش حداقل مربعات جزئی که شامل بررسی مدل های اندازه گیری و برازش مدل ساختاری بود، برای سنجش روابط بین متغیرهای پژوهش استفاده شد که برازش مناسب هر دو بخش الگوریتم داده ها نشان دهنده مطلوبیت و قابل قبول بودن پرسشنامه ها و ساختار مکنون در سطح شاخص ها و سوالات پژوهش بود. نتایج تحقیق حاکی از تاثیر مثبت جهتگیری مسیر شغلی متنوع بر برنامه ریزی مسیر شغلی و همچنین تاثیر مثبت برنامه ریزی مسیر شغلی بر سرمایه های مسیر شغلی (انسانی، اجتماعی و روانشناختی) بود. علی رغم تایید تاثیر مثبت سرمایه اجتماعی و روانشناختی بر اشتغال پذیری افراد، تاثیر سرمایه انسانی بر اشتغال پذیری تایید نشد و در نهایت، سرمایه اجتماعی مهم ترین سرمایه مسیر شغلی برای ارتقای اشتغال پذیری شناخته شد.