|
|
|
|
اصل مصلحت در نظام قانونگذاری اسلامی و تطبیق آن در حقوق خانواده با رویکردی به اندیشه‌های امام خمینی(س)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدتقی زاده مهدیه ,شاکری گلپایگانی طوبی
|
|
منبع
|
پژوهشنامه متين - 1394 - دوره : 17 - شماره : 69 - صفحه:117 -137
|
|
چکیده
|
اصل مصلحت اصل زیربنایی فقه اسلامی و دربردارنده روح مشترک تمام احکام است. امام خمینی به صراحت مصلحت را مبنای صدور احکام حکومتی می دانست تا بدانجا که جهت رعایت این اصل کلیدی در قانونگذاری، به دستور ایشان، مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال 1367 تشکیل شد. با این توصیف، تبیین این اصل و جایگاه آن به لحاظ محوریت و دخالت آن در تشریع و استنباط احکام از منابع و تقنین در نظام قانونگذاری، خاصه در ساحت خانواده ضروری است.پژوهش حاضر بر آن است تا پس از تبیین اصل مصلحت به عنوان ابَراصل حاکم بر نظام قانونگذاری اسلامی، و تامل بر اندیشه‌های امام خمینی، جایگاه این اصل را در نظام قانونگذاری اسلامی ترسیم نموده، در نهایت به تبیین محوریت این اصل در نظام خانواده و تاکید بر تقدم مصلحت جمعی بپردازد در این پژوهش بیان شده که علی‌رغم مبانی فقه شیعه و تاکید امام خمینی بر رعایت مصالح جمعی در تقنین و لحاظ اصل مصلحت حفظ نظام، اشاره قانونگذار در مواردی به رعایت مصلحت در مباحث حقوق خانواده، در واقع لحاظ مصلحت جمعی نبوده است و صرفاً مصلحت موردی را در نظر داشته است؛ بنابراین ضروری است قانونگذار در جهت تامین مصالح و حفظ نظام خانواده (مهم‌ترین بنیاد جامعه)، این اصل را با رعایت ضوابط یاد شده بر فروعات مسایل خانواده تطبیق نموده و به تدوین و اصلاح قوانین اقدام نماید.
|
|
کلیدواژه
|
اصل مصلحت ,نظام قانونگذاری اسلامی ,مصلحت جمعی ,حقوق خانواده ,قاعده اهم ,principle of expediency ,islamic lawmaking system ,collective expediency ,family law ,the law of importance
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, دانشجوی دکتری مطالعات زنان/گرایش حقوق زن در اسلام، دانشگاه تربیت مدرس, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, استادیار گروه مطالعات زنان دانشگاه تربیت مدرس و مدرس حوزه, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
t.shakeri@modares.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|