اصول حاکم بر مصرف در جهت رشد و توسعه پایدار بر مبنای اندیشه امام خمینی (س)

ارایه الگوی ایرانی ـ اسلامی پیشرفت، در گرو بسترسازی و تمهید مقدماتی جهت نیل به رشد و توسعه پایدار است. نظام حقوقی اسلام نیز بی‌توجه به سیر پیشرفت مسلمانان نبوده، پشتوانه‌های محکم فقهی را برای ایجاد انگیزش و وصول به این مطلوب در نظر گرفته است. تاثیر این انگیزش تا جایی است که برپایه همین پشتوانه‌های ارزشمند، علی‌رغم فشارهای خصمانه اقتصادی دشمنان جهت فروپاشی انقلاب اسلامی ایران، با رهبری امام راحل به عنوان فقیهی نواندیش، پایه اقتصاد کشور از حالت مصرف‌زدگی زمان طاغوت، به سوی رفتار صحیح مصرف، رهنمون گشت تا زمینه سرمایه‌گذاری، خودکفایی، تولید ملی، رشد و توسعه پایدار فراهم گردد. از آنجاکه تفکر و اندیشه امام نقشه راه وکلید بسیاری از مسایل کشور در نظر گرفته می‌شود، در شرایط حساس کنونی نیز، یکی از پیش شرط‌های لازم و پیشگیرانه که از طریق آموزش و فرهنگ سازی، باید به حفظ آن جهت نیل به توسعه پایدار، مبادرت ورزیم، رعایت اصول حاکم بر مصرف جامعه اسلامی است.این نوشتار بر آن است تا پیوند موثر بین رعایت رفتار مصرفی صحیح و رشد و توسعه پایدار را تشریح نموده و مستندات فقهی انگیزش حرکت برای آحاد جامعه را در این راستا تبیین نماید. بدیهی است اعتقاد به مبانی ایمانی دینی همچون اصل پذیرش ولایت الهی، کرامت ذاتی انسان و هدفمندی حیات وی در جهت آخرت، باعث شکل دهی نگرش جدیدی در مقوله مصرف شده و موازین فقهی‌ای همچون حرمت اسراف و تبذیر و جریان برخی قواعد، همچون نفی سبیل و اعانه بر اثم و عدوان، می‌تواند انگیزش حمایت از تولید داخلی و حرکت به سوی رشد و توسعه پایدار را فراهم آورد.