|
|
علل شکلگیری انقلاب اسلامی ایران و نظریه حکمرانی خوب: مطالعه موردی حکومت پهلوی دوم در سالهای 1332 تا 1357
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمد علیپور فریده ,رحیمی عماد سیدرضا
|
منبع
|
پژوهشنامه متين - 1392 - دوره : 15 - شماره : 59 - صفحه:159 -184
|
چکیده
|
تحلیل علل شکلگیری انقلاب اسلامی از زوایای متفاوت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی انجام شده است. در این مقاله با استفاده از الگوی نظری حکمرانی خوب علت شکلگیری انقلاب ایران در مقطع تاریخی سالهای 1332 تا 1357 ریشهیابی شده است. موضوع محوری نظریه حکمرانیخوب، تعامل سازنده دولت با جامعه مدنی است که برآیند این تعامل سازنده در ثبات سیاسی، مشارکت سیاسی و کنترل فساد سیاسی جلوهگر میشود. سوال اصلی مقاله این است که نظام سیاسی حاکم در دوره پهلوی دوم (بین سالهای 1332 تا 1357)، تا چه اندازه با الگوی نظری حکمرانی خوب منطبق بوده است و چگونه بر اساس این نظریه علل شکلگیری انقلاب تحلیل میشود؟ یافتههای تحقیق، نشان میدهند که در مقطع مورد نظر روابط خصومتآمیز دولت با جامعه مدنی به گسترش فساد سیاسی، بیثباتی سیاسی و مشارکت سیاسی علیه نظام حاکم منجر شد، این عوامل موجب تسریع در روند شکلگیری انقلاب اسلامی ایران گشت.
|
کلیدواژه
|
حکمرانی خوب ,بیثباتی سیاسی ,فساد سیاسی ,مشارکت سیاسی ,حکومت پهلوی دوم ,انقلاب اسلامی ایران ,Good governance ,political instability ,political corruption ,political participation ,second Pahlavi reign ,Islamic Revolution of Iran
|
آدرس
|
دانشگاه خوارزمی, استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بینالملل دانشگاه خوارزمی, ایران, دانشگاه خوارزمی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
emadreza65@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|