تبیین نگرش آیه ای به عالم از دیدگاه امام خمینی و استنتاج دلالت های تربیتی آن

نگرش آیه‌ای ازنظر اسلامی بر این فرض مبتنی است که تمامی پدیده‌های هستی ازنظر وجودی، اصل و سرمنشا اصلی نهایی دارند که به یک منبع الهی ختم می‌گردد. چنین نگرشی در اندیشه امام خمینی به‌عنوان یک اندیشمند مسلمان، قابل تعمق است. در مقاله پیش‌رو نخست تبیین دقیقی از مبانی نگرش آیه‌ای به عالم در دیدگاه امام خمینی ارائه‌شده و سپس دلالت‌های تربیتی از آن استخراج‌شده است. هدف پژوهش حاضر استنتاج دلالت‌های تربیتی حاصل از تبیین نگرش آیه‌ای به عالم بر اساس دیدگاه امام خمینی است. در این پژوهش برای تبیین نگرش آیه‌ای به عالم در دیدگاه امام خمینی از روش توصیفی تحلیلی و برای استنتاج دلالت‌های تربیتی از آن، از روش قیاس عملی استفاده‌شده است. نتایج نشان داده که امام خمینی نسبت به عالم نگرش آیه‌ای دارند و برخی دلالت‌های تربیتی همچون تناظر نگرش آیه‌ای با عقلانیت انسان، ارتباط عقلانی علوم با نگرش آیه‌ای، ارتباط اخلاقی و ارزشی علوم با نگرش آیه‌ای، ملزومات جهت‌گیری درست علمی و درنهایت اصل تقابل و تعامل اخلاق با عقل و عمل از دیدگاه ایشان قابل استنتاج است.

explaining the semiotic approach of imam khomeini to the universe and inference of its educational connotations

the objective of the present study is to explain the inference of educationalconnotations of imam khomeini’s semiotic approach to the universe. thesemiotic approach to the universe from the islamic point of view is based on theassumption that all phenomena of the universe have an ultimate existential originand source that end in a divine source. this approach lends itself to thoughtfulresearch in imam khomeini’s viewpoint. in the present article, first, detailedexplanation of the principles of semiotic approach to the universe in imamkhomeini’s viewpoint is explained, and, then their educational connotations areinferred. the method employed in the present study is descriptiveanalytical. thedescriptiveanalytical method was used to answer the first question and practicalanalogy was used to answer the second question. the results showed thatimam khomeini has a semiotic approach to the universe and some educationalconnotations can be inferred from it, which include the followings: compatibilityof semiotic approach with human rationality, rational relationship of scienceswith semiotic approach, moral and axiological relationship between sciences andsemiotic approach, the requirements of correct scientific orientation, and, finallythe principle of confrontation and interaction of morality and reason and practice