واکاوی سوءبرداشت‌های فقیهان معاصر از انگاره امام خمینی(س) در مسئله غنا

تطوّر و تبدّل تدریجی نظریات امام خمینی در خصوص مسئله غنا و موسیقی به‌ویژه در دوران پس از انقلاب اسلامی به‌حسب مقتضیات عصری و پویایی آرای فقهی ایشان مسئله‌ای مبرهن و غیرقابل‌انکار است؛ اما باید دید این تطوّر فکری دقیقاً در چه حوزه‌ای صورت پذیرفته است؟ در این مقاله ثابت‌شده که امام خمینی در مجموع بیاناتشان در کتاب مکاسب محرمه، استفتائات و کلمات شفاهی خود صوت مطرب را موضوع شرعی غنا معرفی نموده‌اند... به باور نگارنده بیان ایشان در تحریر الوسیله که محل استناد قاطبه محققان در استظهار نظریه ایشان قرارگرفته در مقابل انبوه مستندات کتبی و شفاهی امام در تحدید موضوع شرعی غنا به صوت مطرب توان معارضه نداشته و به‌راحتی قابل تاویل است. در این راستا نگارنده با قیاسی دقیق میان نظریه شیخ انصاری و امام خمینی بر آن است که هر دو فقیه والامقام قائل به موضوعیّت شرعی صوت مطرب برای مفهوم غنا هستند؛ به‌این‌ترتیب که از منظر ایشان آواهای طرب‌انگیز با مجالس لهوی و الحان اهل فسق تناسب داشته و لذا هر صوت مطربی لزوماً داخل در عنوان صوت لهوی به مفهوم مذکور است.

An Analysis of Contemporary Jurisprudents’ Misunderstanding of Imam Khomeini’s Viewpoint about the Issue of Ghina

The gradual transformation and evolution of Imam Khomeini’s views on the issue of ghina and music, especially in the postIslamic Revolution period, in terms of the modern requirements and dynamics of his jurisprudential views, is an obvious and undeniable fact. But, it should be ascertain in which fields the evolution of his intellectual endeavors has taken place. The findings of this article show that Imam Khomeini, overall, is his book Prohibited Jobs (Makasib Moharrameh) and in his fatwas as well as speeches has introduced the sound of motrib as the religious subject of Ghana. Imam’s statement in Tahrir alWasilah, to which majority of scholars refer for supporting their inference on this issue, cannot oppose his vast written and oral documentation on limiting the religious issue of ghina to exciting song which is open to interpretation. In this regard, attempts have been made in this paper to draw on a careful comparison between the viewpoints of Sheikh Ansari and Imam Khomeini, who maintain that exciting song is the criteria for ghina. Thus in Imam’s viewpoints, any kind of exciting song with idle parties and the words of the sinners is ghina and hence any exciting song is necessarily among the idle songs in the above sense.