جهانی شدن و دولت در انقلاب اسلامی ایران (ماهیت و کارکرد)

جهانی شدن به مثابه پدیده­ای چند بعدی و در عین حال بسیار تاثیرگذار نه تنها در مرکز مطالعات همه جانبه قرار گرفته است بلکه واکنش­های نظری و سیاسی به همراه داشته است. به همین سان در چند سال اخیر نیز مساله جهانی شدن و تاثیرات آن بر جامعه و سیاست ایران از جهات گوناگون فرهنگی،‌ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیز به موضوع مطالعاتی مهمی تبدیل شده است و بحث­های زیادی در این مورد میان محققان و پژوهشگران و حتی ناظران و فعالان سیاسی درگرفته است. در این مقاله تلاش شده تا ضمن طراحی مدلی برای بررسی تاثیرات جهانی شدن سیاسی بر دولت از طریق بررسی ماهیت و کارکردهای دولت به این سوال مهم بپردازیم که دولت انقلاب اسلامی به عنوان دولتی که مبتنی بر پایه­های ایدئولوژیک بوده چگونه در مقابل فرآیند جهانی­شدن عکس العمل نشان داده و می­دهد. برمبنای طراحی مدل نظری،‌ یافته­های تحقیق حاضر حاکی از این است که ماهیت دولت در ایران از شکل وستفالیایی و وبری به شکل پساوستفالیایی تغییر پیدا کرده است. چرا که اکنون در بعد حاکمیتی شاهد یک نوع حاکمیت متداخل مشترک نسبی بین نیروهای فراملی و فروملی هستیم. این در حالی است که به لحاظ کارکرد دولت همچنان خواستار اعمال کارکردهای وستفالیایی است. این ناهماهنگی موجب تنش و چالش­ در عرصه سیاستگذاری و تصمیم گیری دولت می­شود.