بررسی عوامل موثر در افزایش و یا کاهش بقای پیوند کلیه بر اساس مطالعات ‌مروری مقالات انتشار یافته در بین سال‌های 2000 تا 2014 ‌

سابقه و هدف: پیشرفت های حاصله در خصوص داروهای ضدسیستم ایمنی، بقای کوتاه مدت پیوندکلیه را افزایش داده، ولی بقای طولانی مدت، بهبود چندانی نداشته است. در راستای افزایش مدت بقای پیوندکلیه، لازم است عوامل تاثیرگذار را شناسایی کرد. هدف این مطالعه، بررسی مطالعاتی است که به شناسایی عوامل موثر بر بقای پیوند کلیه (قبل از انجام عمل پیوند) پرداخته اند.روش بررسی: برای یافتن مستندات مرتبط، پایگاه داده های علمی، مورد جستجو قرار گرفت و بیش از دویست مستند بررسی شد. ابتدا عناوین یافته شده از نظر ارتباط موضوعی بررسی و در مرحله بعد چکیده از نظر ارتباط با هدف پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل منابع نیز بر اساس اهداف مطالعه، مستند بودن و پشتوانه منابع آن انجام شد، در نهایت شصت مقاله بررسی شد.یافته ها: بر اساس میزان فراوانی هر یک از عوامل محاسبه شده، سن اهداکننده و گیرنده، وضعیت اقتصادی اجتماعی، نوع داروی سرکوبگر سیستم ایمنی، تطابق hla، مدت زمان لیست انتظار پیوند، اهداکننده جسد یا زنده، دهه زمانی انجام پیوند، مدت زمان ایسکمی سرد و واکنش آنتی بادی با پنل، با فراوانی بالاتری نسبت به سایر عوامل در بقای پیوند کلیه موثر شناخته شدند.نتیجه گیری: تاثیر تعدادی از عوامل بر بقای پیوند کلیه مورد تایید اکثر پژوهش ها بود، ولی در رابطه با برخی عوامل، در بین پژوهشگران اتفاق نظر وجود ندارد. جهت رفع این مشکل، مطالعه بر روی داده های بین المللی و همچنین بررسی پژوهش های صورت گرفته به روش متاآنالیز، جهت شناخت دقیق تر عوامل موثر بر بقای پیوند کلیه، پیشنهاد می شود.