بررسی ژن ‌های بتالاکتامازی blatem، blashv، blaoxa وآمینوگلیکوزیدی aada در سویه‌های اشریشیاکلی جداسازی شده از مراکز درمانی شهر تهران و تعیین الگوی مقاومت آنتی ‌بیوتیکی

سابقه و هدف: امروزه مصرف گسترده بتالاکتام های وسیع الطیف موجب افزایش مقاومت به بتالاکتام ها در سراسر دنیا شده است. هدف این تحقیق، بررسی و شناسایی ژن های blatem، blashv،blaoxa و آمینوگلیکوزیدی aada در ایزوله های بالینی اشریشیاکلی به روش pcr multiplex بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تعداد 150 نمونه مدفوع اسهالی از مراکز درمانی مختلف شهر تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، جمع آوری و با آزمون های بیوشیمیایی، تعداد 55 نمونه اشریشیاکلی شناسایی گردیدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن مطابق clsi انجام و جهت شناسایی ژن های بتالاکتاماز از آزمون pcr چندگانه ای استفاده شد. داده های آماری با spss نسخه 19 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های سفپودوکسیم و تری متوپریم (به ترتیب 9/90 درصد و 1/58 درصد) و بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم و سیپروفلوکساسین (به ترتیب 100 درصد و 3/76 درصد) گزارش شد. نتایج multiplex pcr نشان داد که از میان 55 ایزوله e.coli، تعداد 40 نمونه (7/72 درصد) دارای ژن بتالاکتامازbla oxa ، 15 نمونه (2/27 درصد) دارای ژن آمینوگلیکوزیدیaada و تعداد 12 نمونه (8/21 درصد) نیز دارای هر دو ژن بتالاکتاماز bla oxa / aada بودند. ژن های bal tem وbla shv در هیچ کدام از نمونه ها شناسایی نشدند. نتیجه گیری: وجود مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به اشریشیاکلی در کودکان مبتلا به اسهال نشان دهنده مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها است. پایش و نظارت بر مقاومت دارویی باکتری های روده ای، نقش مهمی در پیشگیری از ایجاد سویه های مقاوم دارد.واژگان کلیدی: اشریشیاکلی، بتالاکتاماز وسیع الطیف، multiplex pcr.