فارماکوژنومیک وسلول های بنیادی سرطان

فارماکوژنومیک در زمینه سرطان هم چنان به عنوان مناسب‌ترین راهکار برای درمان فردی بیماران در نظر گرفته می‌شود، اگرچه تاکنون کاربرد بالینی آنها به چند ژن محدود بوده است. در شماری از سرطان هارابطه بین ژنوتیپ و نتایج بالینی امیدبخش بوده است، اما از آن جا که اغلب مطالعات فارماکوژنومیک جاری به نقش در حال ظهور سلول های بنیادی سرطانی (cancer stem cells, cscs) در حساسیت و مقاومت در برابر دارو‌ها توجهی نداشته است، نتایج پرفروغی حاصل نگردیده است. سلول های بنیادی سرطانی به عنوان یک ریز جمعیت سلولی در تومورها، ظاهرا تنها سلول‌های آغاز کننده تومور‌های سرطانی در یک بدخیمی هستند و به همین دلیل در راس رده بندی سلول های سرطانی قرار می‌گیرند. با این حال، مطالعات فارماکوژنومیکی تفاوت های ژنتیکی موجود در مسیر‌های پیام رسانی ویژه‌‌ای که در این سلول‌ها به نحو متمایزی از دیگر سلول ها فعالتر است، نادیده گرفته است. افزون بر این، در بسیاری از بدخیمی ها، سلول های بنیادی سرطانی نشان دهنده یک زیرجمعیت نادر است. بنابراین، کل نیمرخ بیانی تومورها ممکن است در اصل تحت تاثیر الگوهای بیانی سلول‌های بنیادی سرطانی باشند. در این مقاله مروری، شواهد موجود در مقامت دارویی سلول های بنیادی سرطانی مورد بررسی قرارگرفته و نشان داده شده است که چگونه تغییرات ژنتیکی رایج در ژن‌های مربوط به سلول های بنیادی سرطانی ممکن است پیش بینی کننده پاسخ فرد به عامل های ضد سرطانی باشد. هم چنین، دیدگاه‌ها و راهکارهای جدید در شناسایی این سلول ها مورد بحث قرار گرفته است.