>
Fa   |   Ar   |   En
   تاثیرآزیدسدیم بر تحرک اسپرم زنده وتعیین میزان تستوسترون،LH و FSH خون درموش کوچک آزمایشگاهی نربالغ   
   
نویسنده خسروی مریم ,آلپلو فاطمه ,هادی پور جهرمی مهسا ,خاکپور شهرزاد
منبع مجله علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي - 1392 - دوره : 23 - شماره : 2 - صفحه:81 -85
چکیده    سابقه و هدف:آزید سدیم نوعی ماده شیمیایی و سمی است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر آزید سدیم بر تحرک اسپرم زنده، تعیین میزان تستوسترون، lh وfsh خون در موش کوچک آزمایشگاهی نر بالغ بود.روش بررسی: دراین مطالعه تجربی، 50 سرموش نر نژادbalb/c در5گروه 10 تایی با وزن حدود 30-25 گرم مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات 60 روز تحت تجویز محلول آزید سدیم به صورت خوراکی (گاواژ) قرار گرفتند. به ترتیب به گروه تجربی 1، 2 و 3 به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن حیوانات، محلول آزید سدیم خورانده شد. پس از پایان تیمار، میزان هورمون‌های تستوسترون،lh و fsh سرم خون اندازه گیری شده و تعداد اسپرم ها، میزان تحرک و درصد زنده بودن اسپرم‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تعداد اسپرم‌ها در 3 گروه تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد کاهش معنی داری را نشان داد (001/0 > p).درصد زنده بودن اسپرم‌ها در 3 گروه تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد اختلاف معنی داری را نشان نداد. میزان تحرک اسپرم‌ها با افزایش میزان دوز دارو کاهش معنی داری نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد را نشان داد (001/0 > p). میزان هورمون تستوسترون نیز با افزایش میزان دوز دارو، کاهش معنی داری نسبت‌ به گروه‌های کنترل و شاهد را نشان داد (001/0 > p). میزان fshدر 3 گروه تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد به جز دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم اختلاف معنی داری نداشت، اما میزان lh در گروه های تجربی دریافت کننده دوز روزانه 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد افزایش معنی داری را نشان داد (01/0 > p). نتیجه گیری:به نظر می‌رسد با کاهش هورمون تستوسترون و تعداد اسپرم ها، فرآیند اسپرماتوژنز در حیوانات کاهش می یابد.
کلیدواژه موش کوچک آزمایشگاهی ,اسپرماتوژنز ,آزید سدیم ,تستوسترون ,LH ,FSH
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, واحد تهران شمال, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, واحد تهران شمال, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران, واحد پزشکی تهران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved