تاثیر پلی مورفیسم شایع ژن پاروکسناز 1 (Q192R) بر شانس ابتلا به آترواسکلروز در بیماران دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید مدنی تبریز در سال 1389

سابقه و هدف: پاروکسناز آنزیمی مرتبط با hdl است که آنها را در مقابل پراکسیداسیون محافظت کرده و نقشی حیاتی در آترواسکلروز بر عهده دارد. جابجایی دو طرفه 192q > r این ژن و ارتباط آن با آترواسکلروز در مطالعات متعددی به خوبی تشخیص داده شده است. بنابر این، در این مطالعه نقش پلی مورفیسم ژن پاروکسناز 1 را در بیماران دیابتیک مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی بررسی شد.روش بررسی: از105 بیمار دیابتی مبتلا به بیماری های قلبی – عروقی تشخیص داده شده با روش های آنژیوپلاستیک و 95 بیمار با شرایط بیماری مشابه بدون سابقه دیابت، به عنوان نمونه جمعیت شمال غرب کشور، خون محیطی اخذ شد و فراوانی پلی مورفیسم ژن پاروکسناز 1 192q > r با روش pcr-rflp مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی الل rr در گروه دیابتیک به صورت معنی داری بیشتر از گروهی بود که سابقه دیابت در آنها وجود نداشت و میزان فراوانی در گروه دیابتیک و غیردیابتیک به ترتیب 1/41 % و 5/24 % حاصل شد. نتیجه گیری: با توجه به معنی دار بودن فراوانی الل rr در مطالعه حاضر و با در نظر داشتن تنوع نژادهای جمعیتی نظیر ترک، کرد، لر و غیره در ایران به نظر می رسد که پلی مورفیسم های دیگر این ژن نظیر 163t > a (55l > m) که ارتباط آن با مشکلات آترواسکلروتیک مشخص شده است، نیز باید در بیماران دیابتیک مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.