پیش بینی بدریخت انگاری بر اساس اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی در دانشجویان پزشکی غرب مازندران

سابقه و هدف: با توجه به گرایش نسل جدید خصوصا دانشجویان به استفاده از فضاهای مجازی به نظر می رسد اینترنت می تواند رسانه تاثیرگذاری در زندگی تحصیلی و شخصی تلقی شود. هدف این مطالعه، پیش بینی بدریخت انگاری بر اساس اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی در دانشجویان پزشکی بود. روش بررسی: نوع مطالعه حاضر توصیفی-همبستگی است. 190 دانشجو پزشکی غرب مازندران با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به مطالعه وارد شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ، پرسشنامه بدریخت انگاری ربیعی و همکاران و پرسشنامه احساس تنهایی راسل جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و  آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی با بدریخت انگاری در دانشجویان رشته پزشکی غرب مازندران رابطه معنی داری وجود دارد (0.01>p). تحلیل رگرسیون نشان داد که در گام اول متغیر احساس تنهایی به تنهایی 44 درصد واریانس متغیر بدریخت انگاری را پیش بینی می کند (0.01>p). در گام دوم این تحلیل متغیر اعتیاد به اینترنت به عنوان دیگر متغیر پس از متغیر احساس تنهایی وارد معادله پیش بینی بدریخت انگاری دانشجویان شد که با اضافه شدن این متغیر، قدرت پیش بینی به50 درصد افزایش یافت (0.01>p). نتیجه گیری: متغیرهای اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی از عوامل پیش بینی کننده بدریخت انگاری در دانشجویان پزشکی است، به نحوی که با احساس تنهایی بیشتر و وابستگی بالاتر به اینترنت اختلال بدریخت انگاری در دانشجویان افزایش می یابد. 

prediction of body dysmorphic based on internet addiction and loneliness among medical students in west mazandaran

background: considering the tendency of the new generation, especially students, to use virtual spaces, it seems that the internet can be considered as a medium of influence in academic and personal life. the aim of the study was to predict body dysmorphic based on internet addiction and loneliness in medical students. materials and methods: the type of present study was descriptive-correlation. 190 medical students from west of mazandaran were included in the study by stratified random sampling method. data were collected using kimberly young’s internet addiction questionnaire, rabiei et al.’s body dysmorphic questionnaire, and russell’s loneliness questionnaire. descriptive statistics, pearson correlation test and stepwise regression were used for analysis. results: the results showed that there was a significant relationship between internet addiction and feeling lonely with body dysmorphic in west mazandaran medical students (p<0.01). the results of the regression analysis showed that in the first step, the feeling of loneliness variable alone predicts 44% of the variance of the body dysmorphic variable (p<0.01). in the second step of this analysis, the variable of internet addiction was added as another variable after the variable of loneliness into the prediction equation of students’ body dysmorphic, and with the addition of this variable, the predictive power increased to 50% (p<0.01).conclusion: the variables of internet addiction and feeling of loneliness are predictors of body dysmorphic in medical students, in such a way that body dysmorphic disorder increases with more feeling of loneliness and higher dependence on the internet.