مقایسه اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت بر تاب‌آوری افراد نجات‌یافته از کرونا

سابقه و هدف: علاوه بر مشکلات جسمانی، باید به مشکلات روان شناختی بیماران مبتلا به کرونا نیز توجه شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت بر تاب آوری افراد نجات یافته از کرونا صورت گرفت. روش بررسی: روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان نجات یافته از کرونای شهر تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 45 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به ترتیب در 8 و 6 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون بود. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. یافته ها: در پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار متغیر تاب آوری در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی 4.69± 42.80، در گروه درمان راه حل محور کوتاه مدت 4.45± 42.13، و در گروه کنترل 4.62± 43.60 بود (0.05< p). هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، تاب آوری بیماران مبتلا به کرونا را در پس آزمون افزایش داد (0.001> p). در مرحله پی گیری، اثر این دو درمان بر تاب آوری ماندگار بود (0.001> p). تاثیر درمان ها بر تاب آوری بیماران مبتلا به کرونا در مراحل پس آزمون و پی گیری یکسان بود (0.05< p).نتیجه گیری: به نظر می رسد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان راه حل محور کوتاه مدت می توانند سبب افزایش تاب آوری افراد نجات یافته از کرونا شوند؛ از این رو احتمالاً می توانند راهبرد درمانی مفیدی برای ارتقای وضعیت روانی این افراد باشند.

comparison of the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy and short-term solution-focused therapy on the resilience of people who survived from corona

background: in addition to physical problems, attention should also be paid to the psychological problems of corona patients. this study aimed to compare the efficacy of mindfulness-based cognitive therapy (mbct) and short-term solution-focused therapy (ssft) on resilience of people who survived from corona. materials and methods: the method of this study was semi-experimental with pre-test, post-test and follow up with the control group. the statistical population was made up of women who survived from corona virus in tabriz city in 2022. in total, 45 patients were selected by purposive sampling method, who were randomly divided into three groups (each group 15 people). members of both experimental groups received their treatment, respectively, in 8 and 6 sessions of 1.5 hours however, the control group did not receive any treatment. the measurement tool was connor and davidson’s resilience questionnaire. analysis of findings was done through repeated measures analysis of variance ±38 bonferroni post hoc test. results: in the pre-test, the mean and standard deviation of the resilience variable in the mbct group, ssft group and the control were 42.80± 4.69, 42.13± 4.45, and 43.60± 4.62 respectively (p> 0.05). both treatments compared to the control group, increased resilience in patient after the test (p<0 0.001). in the follow-up phase, the effect of these two treatments resilience was lasting (p<0 0.001). the effect of these two treatments on resilience at posttest and follow-up was not different (p> 0.05).conclusion: it seems that mbct and ssft can increase the resilience of people who have survived from corona virus so they can probably be a useful therapeutic strategy to improve the mental state of these people.