فرمولاسیون و کنترل فیزیکوشیمیایی امولژل موپیروسین

سابقه و هدف: هدف این مطالعه ایجاد یک امولژل پوستی پایدار از داروی موپیروسین بود. روش بررسی: این مطالعه در گروه فارماسیوتیکس دانشگاه علوم دارویی تهران از آبان 1399 تا شهریور 1400 انجام شد. در ابتدا مطالعات پیش فرمولاسیون روی پودر موپیروسین صورت گرفت و نمودار استاندارد رسم شد. در ادامه پایه های امولژل بدون دارو ساخته شد، پایداری آنها بررسی شد و فرمولاسیون برتر انتخاب شد. در ادامه فرمولاسیون امولژل حاوی دارو تهیه شده و مطالعات بیشتری از قبیل تعیین مقدار ماده موثره، آزاد سازی دارو در محیط برون تن و تعیین هاله عدم رشد صورت گرفت. یافته ها: امولژل حاوی کربومر 940، پارافین مایع به میزان 5%، توئین 20 به میزان 4/0% و اسپن 20 به میزان 1/1% به عنوان فرمولاسیون برتر انتخاب شد. نتایج آزمون های پایداری، پخش پذیری و مناسب بود. مقدار ماده موثره در فرمولاسیون ها بین 90 تا 110 درصد بود. در مدت 8 ساعت دارو تقریبا به میزان 85% آزاد شد. از نظر رئولوژی، فرمولاسیون از رفتار غیر نیوتونی تبعیت می کرد. همچنین رفتار پلاستیک و تیکسوتروپ نشان داد. مشاهده هاله عدم رشد در اطراف فرمولاسیون های حاوی دارو نشان داد که داروی موپیروسین از پایه امولژل آزاد شده و از رشد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس جلوگیری می کند.نتیجه گیری: می توان یک فرمولاسیون امولژل پایدار از داروی موپیروسین تهیه کرد. پیشنهاد می شود که مطالعات پایداری تسریع شده و ادواری و اسکیل آپ فرمولاسیون جهت تولید صنعتی صورت گیرد.

Formulation and physicochemical control of mupirocin emulsion

Background: The aim of this study was to develop a stable skin emulsifier from mupirocin. Materials and methods: This study was performed in the Department of Pharmacy, Tehran University of Pharmaceutical Sciences from November 2016 to September 2015. Initially, preformulation studies were performed on mupirocin powder and a standard diagram was drawn. Next, the bases of the drugfree emulsifiers were made, their stability was investigated and the superior formulation was selected. The next step was the formulation of the emulsion containing the drug. Further studies such as determining the amount of active ingredient, releasing the drug in vitro and determining the aura of stunting were performed. Results: Emulsifier containing 940 carbomer, 5% liquid paraffin, 0.4% tween 20 and 1.1% spin 20 were selected as the top formulation. The results of stability, dispersibility and other tests were appropriate. The amount of active ingredient in the formulations was between 90 and 110%. Within 8 hours, the drug was released at approximately 85%. Rheologically, the formulation followed nonNewtonian behavior. It also showed the behavior of plastics and thixotropes. Observing the growth inhibition zone around drugcontaining formulations indicateed that mupirocin was released from the emulsion base and prevented the growth of Staphylococcus aureus bacteria.Conclusion: A stable emulsion formulation can be prepared from mupirocin. It is suggested that accelerated stability studies and periodic and scaleup formulations be carried out for industrial production.