ارتباط پیش آگهی نوع ترانسکریپت bcrabl1٬ sokal score و سیگار به عنوان عامل سینرژیسم با پاسخ کامل سیتوژنتیکی در بیماران لوسمی میلوئیدی مزمن تحت درمان با روش‌های مختلف مهار کنندگان تیروزین کینازی

سابقه و هدف: در بیماری cml تاثیر نوع ترانسکریپت، sokal score ودود سیگار روی فنوتیپ بیماری و پاسخ سیتوژنتیکی به درمان هنوز ناشناخته و بحث برانگیز است. هدف از این مطالعه تعیین اهمیت پیش آگهی نوع ترانسکریپت، sokal score و سیگار در بیماران cml تحت درمان با روش های مختلف درمانی تیروزین کینازی بود. روش بررسی: در این مطالعه 60 بیمار مبتلا به cml در آنالیز وارد شدند. تایپینگ مولکولی جهت تعیین نوع ترانسکریپت به وسیله multiplex rtpcr انجام شد و پروتکل استاندارد بندینگ جهت پیگیری پاسخ سیتوژنتیکی در فواصل 3 و 6 ماه به کار برده شد. یافته ها: عمومی ترین نوع ترانسکریپت، e14a2 (3/58 درصد) بود. در بروز تجمعی پاسخ کامل سیتوژنتیکی بین دو گروه ترانسکریپت e14a2 وe13a2 تفاوت معنی داری وجود داشت (p=0.04). زمان دریافت پاسخ کامل سیتوژنتیکی در بیماران دارای ترانسکریپت e14a2 کوتاه تر بود (01/0p=). ریسک مقاومت و عدم پاسخ به دارو در گروه e13a2 چهار برابر بیشتر از گروه e14a2 بود. هیچ تفاوت معنی داری در بروز تجمعی پاسخ کامل سیتوژنتیکی در بین گروه های risk score وجود نداشت (05/0p>). در میان بیماران سیگاری با ترانسکریپت e13a2 پاسخ به درمان در مقایسه با غیرسیگاری ها با همان ترانسکریپت، 18بار کمتر بود.نتیجه گیری: بیماران با ترانسکریپت e14a2 مرتبط با پاسخ بهتر و سریعتر به ایماتینیب هستند. sokal risk score ابزار پیش بینی کننده کارآمدی برای پاسخ مبتنی بر نوع ترانسکریپت نیست. دود سیگار در بیماران بیان کننده e13a2 ممکن است که مقاومت به درمان را سبب شود.

The prognostic relevance of BCRABL1 transcript type, Sokal score and smoke as synergestic factor with complete cytogenetic response in CML patients treated with different TKI modalities

Background: In chronic myeloid leukemia (CML), the influence of BCRABL1 transcript type, Sokal risk score and smoke on disease phynotype and cytogenetic response to treatment is still unknown and arguable. The objective of this study was to determine the prognostic significance of transcript types, risk score and smoking status among patients with CML treated with different tyrosine kinase inhibitor modalities. Materials and methods: Sixty CML patients were analyzed by Multiplex RT PCR for molecular typing and banding standard protocols to follow the cytogenetic response of medications at intervals of 3 and 6 months.Results: The most common transcript type was e14a2 (n=35, 58.3%). There was a significant difference in cumulative incidence (CI) of complete cytogenetic response (CCR) between e14a2 and e13a2 groups (P=0.04). The time to achieve CCR was shorter in e14a2 transcript (P=0.01). The risk of resistance to drug was 4 fold higher in e13a2 group compared to e14a2. No difference was observed in CI of CCR between risk score groups (P>0.05). In smoker patients with e13a2 transcript, response to drug was lower (18 fold) than to non smokers. Conclusion: The patients with e14a2 transcript may be associated with better and faster response to imatinib. Sokal risk score is not an efficient predictive tool for response based on transcript type. The smoke in patients expressing e13a2 may be induce resistance.