بررسی نقش واسطه‌ای سبک‌های دلبستگی به والدین و همسالان در پیش بینی پرخاشگری و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر زاهدان

سابقه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های دلبستگی به والدین و همسالان در پیش بینی پرخاشگری و خودکارامدی اجتماعی نوجوانان بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی (پیش بین) و از لحاظ هدف کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری این پژوهش کلیه نوجوانان مراجعه کننده به مراکز درمانی در شهر زاهدان بودند که برابر آخرین آمار، 190 نفر بودند که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 122 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس و ابزار مورد استفاده، پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان ارمسدس و گرینبرگ (1987)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان کنلی (1989) بودند. فرضیه های پژوهش در نرم افزار 22 spss با استفاده از آزمون آماری رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: از میان مولفه های سبک های دلبستگی به همسالان، در گام اول مولفه احساس بیگانگی با همسالان ، 0.11 درصد واریانس و در گام دوم احساس بیگانگی با والدین 0.18 درصد واریانس پرخاشگری را در سطح اطمینان 0.99 در نوجوانان پیش بینی کرد. همچنین از میان مولفه های مربوط به سبک های دلبستگی به همسالان، فقط مولفه ارتباط با همسالان 0.025 درصد واریانس خود کارامدی اجتماعی را در سطح اطمینان 0.95 درصد پیش بینی کرد.نتیجه گیری: ﺩلبستگی ﺑﻪ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﻻﻥ ﺍﺯﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻬﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ پرخاشگری و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان نقش دارد.

Investigating the mediating role of attachment styles to parents and peers in predicting aggression and social selfefficacy among adolescents referred to healthcare centers in Zahedan

Background: This study aimed to examine the mediating role of attachment styles to parents and peers in predicting aggression and social selfefficacy among adolescents.Materials and methods: This was a descriptivecorrelational (predictive) study that regarded as an applicable study in terms of its objective. The statistical population included all adolescents referred to healthcare centers in Zahedan whom based on the latest statistics, were more than 190 adolescents. Using Morgan’s table, the sample size was determined 122 people. A convenience sampling method was applied to select the sample and the measurement tools were the Armsden and Greeberg Inventory of Parent and Peer Attachment (1987), the Buss and Perry Aggression Questionnaire (1992), and the Connolly Scale of Social SelfEfficacy (1989). Research hypotheses were analyzed using the stepwise regression analysis via SPSS ver.22.Results: Among the components of attachment to peers and parents, in the first step, feeling alienated with peers explained 11% of the variance and, in the second step, feeling alienated with parents explained 18% of the variance in aggression among the adolescents at the confidence level of 0.99. Additionally, among the components of attachment to peers, only the component of communication with peers predicted 2.5% of the variance in social selfefficacy at confidence level of 0.95.Conclusion: Attachment to parents and peers is one of the important factors contributing to aggression and social selfefficacy among adolescents.