تاثیر عصاره آبی زنجبیل (zingiber officinale) بر پروفایل لیپیدی در موش صحرایی نر به دنبال القای ا سترپتوزوتوسین

سابقه و هدف: دیابت اختلالات سیستمیک را از طریق تغییر در سطوح لیپید پلاسما و افزایش بیماری های قلبی القاء می کند. در این تحقیق، تاثیر عصاره آبی زنجبیل (zingiber officinale) بر میزان تغییرات لیپیدی در موش صحرایی نر به دنبال القای استرپتوزوتوسین بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به 6 گروه هفت تایی در قالب گروه های کنترل، شاهد دیابتی و تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ تیمار دارویی دریافت نکرد. در گروه شاهد دیابتی، mg/kg70 استرپتوزوتوسین یک بار به صورت درون صفاقی تجویز شد. در گروه تجربی 1 و 2، حیوانات به ترتیب mg/kg 250 و mg/kg 500 عصاره آبی زنجبیل دریافت کردند. در گروه تجربی 3 و 4، ابتدا mg/kg70 استرپتوزوتوسین و سپس mg/kg 250 و mg/kg500 عصاره تجویز شد. سپس، نمونه های خونی تهیه و سطوح سرمی تری گلیسرید (tg)، کلسترول تام (tc)، کلسترول ldl و کلسترول hdl اندازه گیری شدند. یافته ها: غلظت سرمی تری گلیسرید و کلسترول ldl در گروه شاهد دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد (0.05>p). برعکس، سطوح سرمی تری گلیسرید و کلسترول ldl در گروه تجربی 1 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. تری گلیسرید در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد.. همچنین کلسترول hdl به طور معنی داری در این گروه افزایش یافت. سطوح سرمی تری گلیسرید و کلسترول ldl در گروه های تجربی 3و 4 در مقایسه با گروه دریافت کننده استرپتوزوتوسین کاهش معنی داری را نشان دادند. در حالی که غلظت کلسترول hdl در گروه تجربی 4 به طور معنی داری افزایش داشت (0.05>p). نتیجه گیری: خصوصیات آنتی اکسیدانتی عصاره آبی زنجبیل سمیت استرپتوزوتوسین را کاهش می دهد و منجر به بهبود پروفایل لیپیدی سرم در بیماران دیابتی می شود