تاثیر استفاده از ترکیب فنتانیل و لیدوکائین بر ثبات همودینامیک در بی‌حسی نخاعی بیماران با سابقه پرفشاری خون در جراحی برش پروستات از طریق مجرا: کارآزمایی بالینی دوسوکور

اهداف: یکی از مشکلات بی حسی اسپاینال با لیدوکائین5% در سنین بالا، بروز تغییرات شدید همودینامیک است که می تواند منجر به عوارض قلبی عروقی یا کلیوی شود. هدف این مطالعه، مقایسه تغییرات همودینامیک در دو روش بی حسی نخاعی با لیدوکائین5% (روش مرسوم) و دوز پایین لیدوکائین5% به همراه فنتانیل 50میکروگرم در بیماران مسن با سابقه افزایش فشار خون سیستمیک در جراحی برش پروستات از طریق مجرا (turp) بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 148 بیمار بالای 50 سال مبتلا به هیپرتروفی خوش خیم پروستات که بین سال های 911390 برای جراحی turp به بیمارستان 15خرداد گناباد مراجعه کرده بودند، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه 74نفری تقسیم شدند. گروه اول با 2سی سی لیدوکائین5% (100میلی گرم) و گروه دوم با یک سی سی لیدوکائین5% (50میلی گرم) به همراه یک سی سی فنتانیل (50میکروگرم) تحت بی حسی نخاعی قرار گرفتند. مانیتورینگ فشار خون و ضربان قلب بلافاصله بعد از بی حسی و هر 5 دقیقه ثبت می شد. داده ها به کمک نرم افزار spss 21 و آزمون t مستقل و آزمون دقیق فیشر تحلیل شدند.یافته ها: در گروه لیدوکائین+فنتانیل میانگین کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک (p<0/001) و میانگین کاهش تعداد ضربان قلب (009/0=p) به طور معنی داری کمتر از گروه لیدوکائین بود. در گروه لیدوکائین 26 بیمار به افدرین و 19 بیمار به آتروپین نیاز پیدا کردند، ولی در گروه لیدوکائین+فنتانیل هیچ بیماری به افدرین و آتروپین نیاز پیدا نکرد (p<0/001) .نتیجه گیری: دوز پایین لیدوکائین (50میلی گرم) با فنتانیل 50میکروگرم می تواند بدون ایجاد بی ثباتی همودینامیک برای جراحی turp در بیماران سالمند با سابقه پرفشاری کنترل شده، بی حسی و بی دردی کافی ایجاد کند.