بررسی اثرات عصاره ی هیدرو الکلی دانه ی گیاه زنیان بر درمان زخم معده ناشی از ایبوبروفن در موش صحرایی

زمینه و هدف: داروهای ضد التهاب غیر استروییدی در جوامع امروزی مصرف بسیار بالایی دارند و یکی از عوارض مصرف آن‌ها ایجاد زخم معده می‌باشد. در این مطالعه سعی شده است تا اثر عصاره دانه گیاه زنیان در درمان زخم معده ایجاد شده توسط ایبوبروفن در مدل حیوانی مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق: این تحقیق بر روی ?? سر موش صحرایی ماده‌ی بالغ انجام شده است. برای ایجاد زخم معده از ایبوبروفن به صورت دهانی استفاده شد. حیوانات به صورت تصادفی به ? گروه تقسیم شدند. پس از ایجاد زخم، حیوانات تحت درمان با امپرازول و یا عصاره هیدرو الکلی دانه گیاه زنیان با دوز های ???، ??? و ??? میلی گرم به ازای کیلوگرم، دو نوبت در روز و به مدت دو هفته قرار گرفتند. در پایان مطالعه حیوانات از نظر تعداد و وسعت زخم معده مورد بررسی قرار گرفتند. مقدار آنزیم‌های کبدی ast((aspartate transferase وalkaline transferase) alt ) نیز در سرم حیوانات اندازه گیری شد. یافته ها: عصاره دانه گیاه زنیان به صورت وابسته به دوز موجب بهبودی زخم معده در حیوانات شد که این اثر درمانی در مقایسه با امپرازول در دوز های ??? و ??? میلی گرم به ازای کیلوگرم معنی دار بود (?/?p < ). میانگین تعداد و مساحت زخمه‌ای معده نیز در گروه‌های دریافت کننده عصاره به طور معنی داری کمتر از گروه دریافت کننده امپرازول بود. مقدار آنزیم‌های کبدی نیز در گروه دریافت کننده عصاره با دوز ??? میلی گرم به ازای کیلوگرم به صورت معنی داری افزایش یافته بود. بحث و نتیجه گیری: مصرف عصاره دانه گیاه زنیان در درمان زخم معده بسیار موثر است و اثر درمانی آن با داروی شناخته شده امپرازول نیز قابل مقایسه است. بنابراین، شناخت وسعت و مکانیسم این اثر نیازمند کارهای بعدی می‌باشد.