بررسی تغییرات رزیستین به دنبال تمرینات هوازی و ارتباط آن با باروری در موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع 2

اهداف رزیستین از بافت چربی ترشح می‌شود و می‌تواند بین دیابت و ناباروری ارتباط برقرار کند. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات رزیستین به دنبال تمرینات هوازی در موش‌‌‌های دیابتی و ارتباط آن با پارامترهای اسپرم صورت گرفته است.مواد و روش ها در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن: 56 روز، وزن: 200-250 گرم) به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تمرین هوازی. دیابت از طریق یک نوبت تزریق داخل‌صفاقی (65 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) استرپتوزوتوسین القا شد. هفت روز پس از تزریق و پس از 12 ساعت ناشتایی، حیوانات با غلظت گلوکز خون بیش از 250 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، دیابتی در نظر گرفته شدند. هفت روز پس از القای دیابت، حیوانات در گروه ورزشی تحت تمرین هوازی پیش‌رونده قرار گرفتند (دویدن روی تردمیل برای یک ساعت، 27 متر بر دقیقه، پنج روز در هفته). پس از 10 هفته تمرین، میزان اسپرم و غلظت رزیستین اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مقایسه شدند (0.05>p).یافته ها القای دیابت به طور معنی‌دار موجب کاهش تعداد (0.001=p)، تحرک (0.001=p)، زنده‌مانی (0.001=p) و مورفولوژی (0.01=p) اسپرم شد. شاخص‌های اسپرمی چون تعداد (0.03=p) و زنده‌مانی (0.002=p) به طور معنی‌دار در گروه دیابت ورزشی بیش از گروه دیابتی کم‌تحرک بود. اختلاف معنی‌داری در سطوح رزیستین بین گروه‌های دیابتی ورزش و دیابتی کم‌تحرک مشاهده نشد (0.40=p).نتیجه گیری این نتایج نشان می‌دهد یک برنامه تمرین هوازی 10 هفته‌ی کیفیت اسپرمی را در مدل موش‌های صحرایی دیابتی نوع 2، مستقل از تغییرات رزیستین، بهبود می‌بخشد.

Resistin Changes Following Aerobic Exercise and its Relationship With Fertility in Male Rats With Type 2 Diabetes

Aims Resistin is secreted by adipose tissue and could be the link between diabetes and infertility. This study aimed to investigate the alteration of resistin following aerobic exercise training in diabetic rats and its possible interaction with sperm parameters.Methods Materials In this experimental study, 30 male Wistar rats (age: 56 days, weight: 200250g) were randomly divided equally into three groups of healthy control, diabetic control, and diabetic aerobic exercises. Diabetes was induced with a unique intraperitoneal injection (65 mg/kg body weight) of streptozotocin. Seven days after the injection and after 12 hours of fasting, the animals with blood glucose levels of ge;250 mg/dL were considered diabetic. Seven days after the induction of diabetes, the animals in the exercise group were subjected to progressive aerobic training (treadmill running for 1 h, 27 m/min, 5 d/wk). After 10 weeks of exercise, the sperm quality and resistin concentrations were measured. The obtained data were compared using Analysis of Variance (ANOVA) (P<0.05).Findings The induction of diabetes significantly decreased sperm count (P=0.001), motility (P=0.001), viability (P=0.001), and morphology (P=0.01). The sperm parameters, such as count (P=0.03) and viability (P=0.002) were significantly higher in the diabetic exercise group, compared to the diabetic sedentary group. No significant changes were found in resistin levels between diabetic exercise and diabetic sedentary groups (P=0.40).Conclusion The collected results indicated that the 10week aerobic training regimen improved sperm quality, independent of changes in resistin levels, in type 2 diabetes mellitus rat models.