اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص‌های قلبی- عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب

اهداف: معمولاً بیماران ایسکمیک قلب بعد از ترخیص در جامعه رها می شوند و نحوه مراقبت از آنها کنترل نمی شود. از مهم ترین اقدامات برای اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن، توان بخشی قلبی است. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص های قلبی عروقی مبتلایان به بیماری ایسکمیک قلب انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، 70 بیمار مبتلا به اختلال ایسکمیک قلب که در سال 1396 در بخش مراقبت ویژه قلبی بیمارستان واسعی سبزوار بستری شده و ترخیص شده بودند، به روش دردسترس انتخاب شده و با تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل (35 نفر) و مداخله (35 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای سه قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک، چک لیست ثبت متغیرهای همودینامیک و پرسش نامه توانمندی بود. میزان توانمندی بیماران و شاخص های قلبی عروقی آنان، قبل و بعد از اجرای برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 22 و توسط آزمون های t مستقل و مجذور کای انجام شد.یافته ها: بعد از مداخله، میانگین نمره توانمندی بین دو گروه دارای اختلاف معنی داری بود (0/03=p). همچنین میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و سطوح کلسترول و قند خون بعد از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری داشت (p<0/05).نتیجه گیری: آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر بهبود توانمندی و شاخص های قلبی عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب موثر است.